مینار

لغت نامه دهخدا

مینار. ( از ع ، اِ ) منار و گلدسته. || میل و نشان. ( ناظم الاطباء ): احتجر الارض ؛ برگزید آن را برای خود و مینار بر آن نصب کرد تا دیگری در آن تصرف نکند.( منتهی الارب ). || فرسخ. ( ناظم الاطباء ). صحیح کلمه مَنار است. ( آنندراج ). رجوع به منار شود.

فرهنگ فارسی

منار و گلدسته میل و نشان

پیشنهاد کاربران

مینار یا به لحجه فارسی - دری مُنار، به معنی برج بلند میباشد
از آقای احسان آرمون بسیار بسیار سپاسگزارم. من دنبال معنی مینار میگشتم ک تو لغتنامه دهخدا پیداش نکردم و اینجا دیدم ک چیه.
متشکر
مینار در زبان لری کهگیلویه و بویراحمد به شکل Maynar می نار دستمال سری که زنان لر به سر می بندند
مینار نام یکی از پهلوانان در منظومه بهمن نامه ایرانشاه است

بپرس