مینا ایزدیار ( ۹ مهر ۱۳۲۸ کرمان، ایران – ۳۱ خرداد ۱۳۹۲ مدیسن، آمریکا ) استاد دانشگاه برجسته و پزشک اطفال در زمینه خون شناسی و سرطان شناسی ایرانی بود. تلاش ها و پژوهش های او در کنار همکارانش منجر به کاهش شمار نوزادان ایرانی زنده مبتلا به تالاسمی حاد از ۲۵۰۰ نفر به ۳۰۰ نفر در سال شد. او همچنین یکی از بنیانگذاران و مدیر انجمن تالاسمی ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
مینا ایزدیار در تاریخ ۹ مهر ۱۳۲۸ خورشیدی در خانواده ای زرتشتی در شهر کرمان زاده شد. پدرش داریوش ایزدیار و مادرش پوران تیگرانی نام داشت. وی سال های اول و دوم ابتدایی را در دبستان شهریاری کرمان گذراند و برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در دبستان گیو و دبیرستان انوشیروان دادگر ادامه تحصیل داد.
ایزدیار در سال ۱۳۴۶ با رتبه ۱۳ کشوری در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد. او در سال ۱۳۵۲ با پرویز ملک پور ازدواج کرد که ثمره این ازدواج سه فرزند به اسامی شیرین، شیرزاد و شیدا است. او سرانجام در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۲ پس از یک و نیم سال مبارزه با سرطان در شهر مدیسن ایالت ویسکانسین آمریکا درگذشت.
مینا ایزدیار رئیس گروه مؤسسان انجمن تالاسمی ایران و رئیس هیئت مدیره این انجمن بود و با درایت خود نقش بسیار بارزی در راه اندازی آن داشت. او از سال ۱۳۶۲ تلاش خود را برای تشکیل انجمن تالاسمی ایران شروع کرد و در سال ۱۳۶۸ این انجمن را بنیان گذاشت و به طور رسمی به ثبت رساند. پس از گذشت ۲۴ سال از تأسیس این نهاد حمایتی، ایران تنها کشور در حال توسعه ای است که تمام مبتلایان تالاسمی در آن شناسایی و تحت پوشش انجمن تالاسمی ایران قرار گرفته اند.
... [مشاهده متن کامل]
مینا ایزدیار در تاریخ ۹ مهر ۱۳۲۸ خورشیدی در خانواده ای زرتشتی در شهر کرمان زاده شد. پدرش داریوش ایزدیار و مادرش پوران تیگرانی نام داشت. وی سال های اول و دوم ابتدایی را در دبستان شهریاری کرمان گذراند و برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در دبستان گیو و دبیرستان انوشیروان دادگر ادامه تحصیل داد.
ایزدیار در سال ۱۳۴۶ با رتبه ۱۳ کشوری در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد. او در سال ۱۳۵۲ با پرویز ملک پور ازدواج کرد که ثمره این ازدواج سه فرزند به اسامی شیرین، شیرزاد و شیدا است. او سرانجام در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۲ پس از یک و نیم سال مبارزه با سرطان در شهر مدیسن ایالت ویسکانسین آمریکا درگذشت.
مینا ایزدیار رئیس گروه مؤسسان انجمن تالاسمی ایران و رئیس هیئت مدیره این انجمن بود و با درایت خود نقش بسیار بارزی در راه اندازی آن داشت. او از سال ۱۳۶۲ تلاش خود را برای تشکیل انجمن تالاسمی ایران شروع کرد و در سال ۱۳۶۸ این انجمن را بنیان گذاشت و به طور رسمی به ثبت رساند. پس از گذشت ۲۴ سال از تأسیس این نهاد حمایتی، ایران تنها کشور در حال توسعه ای است که تمام مبتلایان تالاسمی در آن شناسایی و تحت پوشش انجمن تالاسمی ایران قرار گرفته اند.
