میمیه

لغت نامه دهخدا

( میمیة ) میمیة. [ می ی َ ] ( اِخ ) از فرق غلاة که امیرالمؤمنین و حضرت رسول هر دو را نبی میدانستندولی محمدبن عبداﷲ را در الوهیت مقدم میشمردند در مقابل عینیه که این حق تقدم را به علی ( ع ) نسبت میدادند. ( خاندان نوبختی ص 265 ) ( از ملل و نحل شهرستانی ).

فرهنگ فارسی

از فرق غلاه که امیرالمومنین و حضرت رسول هر دو را نبی میدانستند ولی محمد بن عبدالله را در الوهیت مقدم میشمردند در مقابل عینیه که این حق تقدم را به علی ( ع ) نسبت میدادند

پیشنهاد کاربران

بپرس