میلین دارای یک ساختار چربی - غنی است که در اطراف آکسون برخی از سلول های عصبی تشکیل شده از یک لایه عایق الکتریکی پیچیده شده. وجود میلین برای عملکرد مناسب دستگاه عصبی ضروری است. تولید میلین به صورت تخصصی توسط سلول های گلیال از طریق گسترش خود در فرایندهای سلولی است.
سرعت بالای هدایت در اعصاب مرکزی و محیطی بستگی به تشکیل میلین دارد، که یک ساختمان پروتئین و لیپید چند لایه است و از غشاء پلاسمائی سلول های گلیال تشکیل می شود. در سیستم اعصاب محیطی سلول های شوان مسئول میلینه شدن یک قسمت از اکسون یک سلول عصبی است. سلول شوان توسط پیچیدن چندین بار خودش اطراف آکسون، این عمل را انجام می دهد بطوریکه غلاف چند لایه ای غشائی اطراف اکسون را احاطه نماید. در دستگاه مرکزی اعصاب، اولیگودندروسیت ها مسئول میلینه شدن هستند. تصویر عمومی میلینه شدن در شکل ۴ نشان داده شده است.
تولید غلاف میلین myelination یا myelinogenesis نام دارد. در انسان myelination زود آغاز می شود در دوره سه ماهه اول[ ۱] اگر چه میلین به صورت کم در مغز در زمان تولد وجود دارد. در نوزادی myelination به سرعت رخ می دهد که شامل راه رفتن و خزیدن در سال اول می شود. Myelination همچنان در نوجوانی هم رشد پیدا می کند.
سلول های شوان میلین را در سیستم عصبی محیطی تأمین می کند در حالی که oligodendrocytes به طور خاص از نوع interfascicular میلین را برای آکسون در سیستم عصبی مرکزی تولید می کند. میلین به عنوان یک مشخصه برای مهره داران ( gnathostome ) است اما میلین مانند غلاف نیز در برخی از بی مهرگان دیده می شود. اگر چه میلین آن ها کاملاً متفاوت از میلین مهره داران در سطح مولکولی است. میلین در سال ۱۸۵۴ توسط Rudolf Virchow کشف شده است.
میلین یک ساختمان فشرده جمع شده است که انترکنش هیدروفوبیکی بارز بین لیپید و پروتئین اجازه آن را می دهد. سربروزیدها تقریباً تشکیل %۱۶ لیپید تام میلین را تشکیل می دهند و تقریباً به طور کامل غشاء سلول های دیگر فاقد آن هستند. سر و بروزید غالب، گالاکتو سر و بروزید می باشد، دارای یک قند منفرد بوده و به گروه هیدروکسیل اسفنگوزین متصل است. در مقابل اسفنگو میلین ها که ممکن بود حدس زده شود که از لیپیدهای غالب میلین است به طور تقریب به همان مقدار غلظت کم در تمام غشاءهای دیگر موجود است. مغز اسیدهای چرب بسیار طولانی ( بیشتر از ۲۰ کربن طول ) را سنتز می نمایند. این زنجیرهای جانبی غیر باردار پیوستگی هیدروفوبیکی قوی را ایجاد می نماید و اجازه بسته شدن نزدیک غلاف میلین را می دهند. میزان بالای کلسترول غشاء نیز در جمع شدن محکم مشارکت می نماید، اگر چه پروتئین های میلین نیز جهت تکمیل بسته بندی محکم لازم هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسرعت بالای هدایت در اعصاب مرکزی و محیطی بستگی به تشکیل میلین دارد، که یک ساختمان پروتئین و لیپید چند لایه است و از غشاء پلاسمائی سلول های گلیال تشکیل می شود. در سیستم اعصاب محیطی سلول های شوان مسئول میلینه شدن یک قسمت از اکسون یک سلول عصبی است. سلول شوان توسط پیچیدن چندین بار خودش اطراف آکسون، این عمل را انجام می دهد بطوریکه غلاف چند لایه ای غشائی اطراف اکسون را احاطه نماید. در دستگاه مرکزی اعصاب، اولیگودندروسیت ها مسئول میلینه شدن هستند. تصویر عمومی میلینه شدن در شکل ۴ نشان داده شده است.
تولید غلاف میلین myelination یا myelinogenesis نام دارد. در انسان myelination زود آغاز می شود در دوره سه ماهه اول[ ۱] اگر چه میلین به صورت کم در مغز در زمان تولد وجود دارد. در نوزادی myelination به سرعت رخ می دهد که شامل راه رفتن و خزیدن در سال اول می شود. Myelination همچنان در نوجوانی هم رشد پیدا می کند.
سلول های شوان میلین را در سیستم عصبی محیطی تأمین می کند در حالی که oligodendrocytes به طور خاص از نوع interfascicular میلین را برای آکسون در سیستم عصبی مرکزی تولید می کند. میلین به عنوان یک مشخصه برای مهره داران ( gnathostome ) است اما میلین مانند غلاف نیز در برخی از بی مهرگان دیده می شود. اگر چه میلین آن ها کاملاً متفاوت از میلین مهره داران در سطح مولکولی است. میلین در سال ۱۸۵۴ توسط Rudolf Virchow کشف شده است.
میلین یک ساختمان فشرده جمع شده است که انترکنش هیدروفوبیکی بارز بین لیپید و پروتئین اجازه آن را می دهد. سربروزیدها تقریباً تشکیل %۱۶ لیپید تام میلین را تشکیل می دهند و تقریباً به طور کامل غشاء سلول های دیگر فاقد آن هستند. سر و بروزید غالب، گالاکتو سر و بروزید می باشد، دارای یک قند منفرد بوده و به گروه هیدروکسیل اسفنگوزین متصل است. در مقابل اسفنگو میلین ها که ممکن بود حدس زده شود که از لیپیدهای غالب میلین است به طور تقریب به همان مقدار غلظت کم در تمام غشاءهای دیگر موجود است. مغز اسیدهای چرب بسیار طولانی ( بیشتر از ۲۰ کربن طول ) را سنتز می نمایند. این زنجیرهای جانبی غیر باردار پیوستگی هیدروفوبیکی قوی را ایجاد می نماید و اجازه بسته شدن نزدیک غلاف میلین را می دهند. میزان بالای کلسترول غشاء نیز در جمع شدن محکم مشارکت می نماید، اگر چه پروتئین های میلین نیز جهت تکمیل بسته بندی محکم لازم هستند.
wiki: میلین