میلن الن الگزاندر

میلْن، اَلِن اَلِگزانْدِر (1882ـ1956) Milne, A(lan) A(lexander)
نویسندة انگلیسی. شهرت وی بیشتر به سبب وینی پیف (1926) و خانه ای در گوشة پیف (1928) است که با الهام از خرس عروسکی و دیگر عروسک های پسرش کریستوفر رابین نوشته است. اشعاری نیز برای کودکان سرود، از جمله زمانی که خیلی جوان بودیم (1924) و حالا شش نفر (1927). نمایشنامه نویس موفقی نیز بود؛ از جمله نمایشنامه هایش عبارت اند از ورزل فلامری (1917)، آقای پیم گذرش این طرف ها می افتد (1920)، جادة دوور (1922) و وزغ تالار وزغ (1929). این اثر اقتباسی است از اثر کنت گراهام به نام باد در درختان بید. بعضی منتقدین در داستان های پیف نشانه ای از انکار مسیحیت، اما نه انکار خدا، می بینند. در این داستان ها پیف و بچه خوک به خدایی، کریستوفر رابین، پناه می برند که بچه ای است بی فکر که حتی نمی تواند کلمات را هجی کند. میلن در لندن متولد شد و در وستمینستر و دانشگاه کیمبریج در رشته ریاضیات تحصیل کرد. بین 1909 تا 1914 دستیار سردبیر پانچ بود و برای این نشریه، مقالات شاد و فکاهی می نوشت. از جمله دفتر مقالات اوست: نمایشنامة روز (1910). دیگر نمایشنامه های وی عبارت اند از عصر رمانتیک (1920)، حقیقتِ بلیدز (1921)، دَرِ عاج (1927)، زندگی دیگران (1932)، سارای ساده (1937) و نجبای ناشناخته (1938).
30010400-17010100