میلاه

لغت نامه دهخدا

( میلاة ) میلاة. ( ع اِ ) مئلاة. رجوع به مئلاة شود.
میلاه. ( ع ص ) باد سخت. ( منتهی الارب ، ماده ول هَ ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ماده شتر اندوهناک بر گم کردن گشنی که به همراه آن پرورش یافته. || ماده شتر سخت واله بر بچه خود. || زن سخت اندوهمند و ناشکیبای بر فوت فرزند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

باد سخت ماده شتر اندوهناک بر گم کردن گشنی که به همراه آن پرورش یافته

پیشنهاد کاربران

بپرس