میلادا هوراکووا ( انگلیسی: Milada Horáková؛ ۲۵ دسامبر ۱۹۰۱ – ۲۷ ژوئن ۱۹۵۰ ) یک سیاستمدار چک و عضو نهضت مقاومت زیر زمینی چک در جنگ جهانی دوم بود. او قربانی جنایت قضایی حزب کمونیست به اتهام خیانت و توطئه شد. بسیاری از شخصیتهای برجست در غرب از جمله آلبرت اینیشتن و وینستون چرچیل برای جلوگیری از اعدام او بیانیه امضا کردند.
... [مشاهده متن کامل]
حکم او بوسیله یکی از ابتدایی ترین اشکال اعدام یعنی دار زدن اجرا شد و او پس از ۱۳ دقیقه آویزان بودن جان داد و بقایای او هرگز پیدا نشد.
رای محکومیت او پس از مرگ در سال ۱۹۶۸ ملغی شد و در دهه ۹۰ از او کاملا اعاده حیثیت گردید و نشان درجه یک توماس گریک مازاریک و نشان صلیب سفید مضاعف به او اهدا گردید.
میلادا ( با نام خانوادگی کارلووا ) در سال ۱۹۰۱ در منطقه ای که امروز بخشی از شهر پراگ است، متولد شد. او بسیار زود وارد فعالیت های اجتماعی و سیاسی شد تا جایی که در ۱۷ سالگی، به دلیل شرکت در اعتراضاتی علیه جنگ، از مدرسه اخراج شد. میلادا در سال ۱۹۲۶ از دانشگاه کارل پراگ در رشته حقوق فارغ التحصیل شد.
در زندگینامه هایی که درباره او منتشر شده، از دو شخصیت سیاسی به عنوان افراد تأثیرگذار در زندگی میلادا یاد شده است: توماش مازاریک، از بنیان گذاران چکسلواکی؛ و فرانتیشکا پلامینکووا، فعال سیاسی و یکی از بنیان گذاران شورای ملی زنان.
میلادا وقتی در ۲۳ سالگی می خواست در ساختمان پارلمان چکسلواکی توماش ماساریک را ببیند، به طور اتفاقی خانم پلامینکووا را دید و چندی بعد به یکی از اعضای پرنفوذ شورای ملی زنان تبدیل شد. یکی از حوزه هایی که در این دوره بسیار بر روی او اثر گذاشت، وضعیت مادرانی بود که فرزندانی خارج از ازدواج داشتند.
پس از فارغ التحصیلی، میلادا با بوهوسلاو هوراک ازدواج کرد که ویراستار و سپس سردبیر رادیو چکسلواکی بود. تنها فرزند آنان، یانا، در سال ۱۹۳۳ متولد شد. در همین سال ها بود که او به عضویت حزب سوسالیست ملی چکسلواکی درآمد.
در پی توافق مونیخ و قدرت گرفتن حزب نازی، فعالیت سیاسی میلادا هوراکووا زیرزمینی شد و چندی بعد، در سال ۱۹۴۰، او و همسرش دستگیر شدند و پس از دو سال بازداشت، با حکم اعدام و سپس ۸ سال زندان به اردوگاه تِرِزین منتقل شد و پس از آن از زندانی به زندانی دیگر در آلمان برده می شد. در همین زمان ( ۱۹۴۲ ) ، دوست و همکار نزدیک او فرانتیشکا پلامینکووا در جریان انتقام گیری آدولف هیتلر به دلیل ترور راینهارد هایدریش اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
حکم او بوسیله یکی از ابتدایی ترین اشکال اعدام یعنی دار زدن اجرا شد و او پس از ۱۳ دقیقه آویزان بودن جان داد و بقایای او هرگز پیدا نشد.
رای محکومیت او پس از مرگ در سال ۱۹۶۸ ملغی شد و در دهه ۹۰ از او کاملا اعاده حیثیت گردید و نشان درجه یک توماس گریک مازاریک و نشان صلیب سفید مضاعف به او اهدا گردید.
میلادا ( با نام خانوادگی کارلووا ) در سال ۱۹۰۱ در منطقه ای که امروز بخشی از شهر پراگ است، متولد شد. او بسیار زود وارد فعالیت های اجتماعی و سیاسی شد تا جایی که در ۱۷ سالگی، به دلیل شرکت در اعتراضاتی علیه جنگ، از مدرسه اخراج شد. میلادا در سال ۱۹۲۶ از دانشگاه کارل پراگ در رشته حقوق فارغ التحصیل شد.
در زندگینامه هایی که درباره او منتشر شده، از دو شخصیت سیاسی به عنوان افراد تأثیرگذار در زندگی میلادا یاد شده است: توماش مازاریک، از بنیان گذاران چکسلواکی؛ و فرانتیشکا پلامینکووا، فعال سیاسی و یکی از بنیان گذاران شورای ملی زنان.
میلادا وقتی در ۲۳ سالگی می خواست در ساختمان پارلمان چکسلواکی توماش ماساریک را ببیند، به طور اتفاقی خانم پلامینکووا را دید و چندی بعد به یکی از اعضای پرنفوذ شورای ملی زنان تبدیل شد. یکی از حوزه هایی که در این دوره بسیار بر روی او اثر گذاشت، وضعیت مادرانی بود که فرزندانی خارج از ازدواج داشتند.
پس از فارغ التحصیلی، میلادا با بوهوسلاو هوراک ازدواج کرد که ویراستار و سپس سردبیر رادیو چکسلواکی بود. تنها فرزند آنان، یانا، در سال ۱۹۳۳ متولد شد. در همین سال ها بود که او به عضویت حزب سوسالیست ملی چکسلواکی درآمد.
در پی توافق مونیخ و قدرت گرفتن حزب نازی، فعالیت سیاسی میلادا هوراکووا زیرزمینی شد و چندی بعد، در سال ۱۹۴۰، او و همسرش دستگیر شدند و پس از دو سال بازداشت، با حکم اعدام و سپس ۸ سال زندان به اردوگاه تِرِزین منتقل شد و پس از آن از زندانی به زندانی دیگر در آلمان برده می شد. در همین زمان ( ۱۹۴۲ ) ، دوست و همکار نزدیک او فرانتیشکا پلامینکووا در جریان انتقام گیری آدولف هیتلر به دلیل ترور راینهارد هایدریش اعدام شد.
