میل لنگ

میل لَنگ قطعه ای در موتورها است که حرکت خطی پیستون ها را تبدیل به حرکت دورانی می کند.
میل لنگ معمولاً به وسیله یاتاقان روی بلوک سیلندر سوار می شود و قطعه ای به نام «بغل یاتاقانی» خلاصی یا لقی طولی میل لنگ را تنظیم می کند. خلاصی میل لنگ در یاتاقان کمتر از یک دهم میلی متر است. میل لنگ دارای لنگ ها یا نقاط اتصال ثابت و متحرک می باشد، لنگ های ثابت به وسیله یاتاقان های ثابت روی بلوک سیلندر بسته می شوند و فقط حرکت چرخشی دارند و به همین جهت به این نام خوانده می شوند. لنگ های متحرک که علاوه بر حرکت چرخشی حرکت دورانی نیز دارند به وسیله یاتاقان متحرک به شاتون وصل می شوند. شاتون نیز از طریق گژن پین به پیستون متصل می گردد و به این طریق حرکت رفت و برگشت پیستون که کورس پیستون نامیده می شود به حرکت دورانی تبدیل می شود.
بر روی لنگ های ثابت میل لنگ سوراخهایی وجود دارد که به لنگهای متحرک راه دارند، روغن موتور از طریق این سوراخها یاتاقانهای متحرک را روغن کاری می کند. معمولاً در قسمت جلویی میل لنگ دنده ای وجود دارد که به وسیله زنجیر، تسمه یا دنده میل بادامک یا میل سوپاپ را می چرخاند. نیروی چرخش دینام «آلترناتور»، پمپ هیدرولیک فرمان، کمپرسور کولر و واتر پمپ نیز از طریق چرخش میل لنگ و به وسیله تسمه ها و پولی ها تأمین می شود. چرخ لنگر یا فلایویل در قسمت انتهایی میل لنگ بسته می شود که دیسک و کاور کلاچ روی آن بسته می شوند و نیرو را به گیر بکس و سپس به چرخها انتقال می دهند. برای درک بهتر مکانیزم عملکرد میل لنگ می توان آن را به رکاب های دوچرخه تشبیه کرد.
سامانهٔ میل لنگ نخستین بار توسط مخترع ایرانی، بدیع الزمان جزری ( ۱۱۳۶–۱۲۰۶ ) در سال ۱۲۰۰ میلادی اختراع شد. وی از میل لنگ در دو گونه دستگاه بالا بردن آب استفاده کرده بود.

میل لَنگ (crankshaft)
میل لَنگ
جزءِ اصلی موتورهای پیستونی برای تبدیل حرکت بالا ـ پایین (رفت وبرگشتی ) پیستون ها به حرکت چرخشی مفید. میل لنگ موتور اتومبیل تعدادی لنگ دارد. هر پیستون با شاتون و یاتاقان به انگشتی میل لنگ متصل می شود. وقتی پیستون ها بالا و پایین می روند، شاتون ها به انگشتی های میل لنگ نیرو وارد می کنند تا حرکت مستقیم به حرکت مستدیر تبدیل شود و میل لنگ بچرخد.