میغ گاه

لغت نامه دهخدا

میغگاه. ( اِ مرکب ) جای ابرناک و میغآگین. آنجای که مه و ابر نشیند. مه آگین. جای ابرگیر.

جای ابرناک و میغ آگین آنجای که مه و ابر نشیند

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید