- میغ بستن آسمان ؛ ابرناک شدن. ( ناظم الاطباء ).
- میغ بستن هوا ؛ مه و ابر پدید آمدن در هوا. ابرناک گشتن هوا. مه گرفتن هوا را :
ز گرد سواران هوا بست میغ
چو برق درخشنده پولاد تیغ.
فردوسی.
ز روزی ما بر دل زاغ زیغهوا بسته از لشکر ماغ میغ.
فردوسی ( ؟ ).
ز تاب نفس بر هوا بست میغجهان سوخت از آتش برق تیغ.
نظامی.