سلام دوستان گرامی جایی سراغ دارید بتونم میعه یابسه پیدا کنم خوزستان هستم یا شهرهای دیگه مطمئن باشه تشکر
درجواب دوست عزیزی که فرمودند میعه صمف درخت بنه هست . . . باید بگم در کمال احترام . . . بنه همان درخت پسته وحشی میباشد که به ان بطم هم گفته میشه . . . وصمغ بنه به عربی علک البطم نامیده میشه . . . وباید
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
بگم در واقع سقز رو از این صمغ میگیرند . . . به این ترتیب که علک البطم رو در اب میجوشانند . . . تا تبدیل به سقز بشه . . . و هر یک کیلو علکالبطم پس از جوشانده شدن در اب دو کیلو سقز میدهد . . .
میعه سا لهی
به کسر میم و سکون یا ی مثناة تحتانیه و فـتح عـین مهملـه و هـا لغت عربی است و لبنی نیز و به هندی ( سلهارس ) نامند و درخت آن را به فرنگی اسطراکه لیکه گویند یعنی نرم و میعـه مشـتق ا زمیعان است .
... [مشاهده متن کامل]
ماهیت آن: صمغ و یا لبن درختی است بسیار خوشبو و گفتـه انـد درخت آن شبیه به درخت سـفرجل اسـت و آن را در بـلاد شـام عبهر نامند و گفته اند صمغ درخت مران است و اصناف میبا شد و آنچه خود بخود از درخت تراوش کند مانند صموغ دیگر بهتـرین اصناف است و رنگ آن اشـقر مایـل بـ ه زردی و بـ ه قـوام عسـل میباشد و آنچه از فشردن اجزای درخت آن اخذ مینماینـد مایـل به سرخی و غلیظتر میباشد و این متوسط اسـت و آنچـه اجـزای درخت آن را در آب طبخ میدهند و میمالنـد و صـاف مـی کننـد پس آن را میجوشانند تا غلیظ میگردد سیاه و ثقیل میباشد و این
مسمی به میعه یابسه است و صاحب کتاب مرشد گفته یک نـوع آن سفید میباشد و یک نوع سرخ و بالجمله قوت آن ده سال بـاقی میماند .
طبیعت آن : در سیم گرم و در دویم خشک .
افعال و خواص آن : مقوی و محلل ریـاح و منضـ ج و ملـین و بـا قوت قبض و تجفیف * . اعضاءالراس و النفس و الغـذاء و الـنفض *جهت سرفه و زکام و خدر و کزاز و رعشه و انحدار رطوبات از دماغ و تنقیه آنها و درد سـینه و ریـه و گرفتگـی آواز و تقویـت اعضای باطنی و استسـقا و سـپرز و گـ رده و مثانـه و ادرار بـول و حیض و درد کمر و ورکین و آشـامیدن سـه درم آن بـا آب گـرم مسهل بلغم به قوت تمام و طلای مطبوخ آن با روغن زیتون جهت خدر و کزاز و رعشـه و مانـدگی اعضـا و بخـور آن نیـز جهـت نزلات و کزاز و قطور آن جهت امراض گوش و ریاح غلیظه آن و فرزجه و بخور آن نیز جهت احتباس حیض. *الاوجاع و غیرها *
ضماد آن جهت اوجاع مفاصل و نقرس و در ضمادات آنهـا مقـوی فعل آنها و طلای آن جهت جرب و آشـامیدن سـه درم آن بـا آب گرم جهت جذام و بخور آن نیز مضر ریه و مصلح آن مصطکی .
مقدار شربت آن: از یک مثقال تا سه درم .
بدل آن : روغن یاسمین و جند بیدسـتر و نـزد بعضـی بـ ه وزن آن قطران و ثمن آن زفت رطب است و از اجزای غالیه هاست
به کسر میم و سکون یا ی مثناة تحتانیه و فـتح عـین مهملـه و هـا لغت عربی است و لبنی نیز و به هندی ( سلهارس ) نامند و درخت آن را به فرنگی اسطراکه لیکه گویند یعنی نرم و میعـه مشـتق ا زمیعان است .
... [مشاهده متن کامل]
ماهیت آن: صمغ و یا لبن درختی است بسیار خوشبو و گفتـه انـد درخت آن شبیه به درخت سـفرجل اسـت و آن را در بـلاد شـام عبهر نامند و گفته اند صمغ درخت مران است و اصناف میبا شد و آنچه خود بخود از درخت تراوش کند مانند صموغ دیگر بهتـرین اصناف است و رنگ آن اشـقر مایـل بـ ه زردی و بـ ه قـوام عسـل میباشد و آنچه از فشردن اجزای درخت آن اخذ مینماینـد مایـل به سرخی و غلیظتر میباشد و این متوسط اسـت و آنچـه اجـزای درخت آن را در آب طبخ میدهند و میمالنـد و صـاف مـی کننـد پس آن را میجوشانند تا غلیظ میگردد سیاه و ثقیل میباشد و این
مسمی به میعه یابسه است و صاحب کتاب مرشد گفته یک نـوع آن سفید میباشد و یک نوع سرخ و بالجمله قوت آن ده سال بـاقی میماند .
طبیعت آن : در سیم گرم و در دویم خشک .
افعال و خواص آن : مقوی و محلل ریـاح و منضـ ج و ملـین و بـا قوت قبض و تجفیف * . اعضاءالراس و النفس و الغـذاء و الـنفض *جهت سرفه و زکام و خدر و کزاز و رعشه و انحدار رطوبات از دماغ و تنقیه آنها و درد سـینه و ریـه و گرفتگـی آواز و تقویـت اعضای باطنی و استسـقا و سـپرز و گـ رده و مثانـه و ادرار بـول و حیض و درد کمر و ورکین و آشـامیدن سـه درم آن بـا آب گـرم مسهل بلغم به قوت تمام و طلای مطبوخ آن با روغن زیتون جهت خدر و کزاز و رعشـه و مانـدگی اعضـا و بخـور آن نیـز جهـت نزلات و کزاز و قطور آن جهت امراض گوش و ریاح غلیظه آن و فرزجه و بخور آن نیز جهت احتباس حیض. *الاوجاع و غیرها *
ضماد آن جهت اوجاع مفاصل و نقرس و در ضمادات آنهـا مقـوی فعل آنها و طلای آن جهت جرب و آشـامیدن سـه درم آن بـا آب گرم جهت جذام و بخور آن نیز مضر ریه و مصلح آن مصطکی .
مقدار شربت آن: از یک مثقال تا سه درم .
بدل آن : روغن یاسمین و جند بیدسـتر و نـزد بعضـی بـ ه وزن آن قطران و ثمن آن زفت رطب است و از اجزای غالیه هاست
میعه تو ایران پیدا میشه ولی این مرمکی نه مایعی تقریبا نیمه جامد وطوسی رنگ هست وبویه خوبی دارد ومیعه ازافریقا و جاهایه دیگه هم میاد و میعه نفتی داریم ومیعه درختی وحتی سنگه اذرینه میعه هم درنقاطه گرمسیریه
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
ما هست چون تقریبا به مومنایی بزبانه محلی ویا همون مومیامیی زرده مکه که ازخومون وهست سیاه وبویی شبیه قیردارد مومنایی ولی میعه نه معدنه سنگش وخودش تومناطقه گرم وخیلی گرم هستش نه مرمکی نه صمغی اینجاست واب میعه تقریبا بویی داره مثه گوگرد واگه نباشه میعه اتش میگیره میعه اصل الان فقط از جزایره گرمه منطقه اسیایی هم وارد میشه سه قوطی یک لیتری دراین سه سال وارد شده وسنگش هم شاید یک کیلو وونم هرناخدا یا عطارصدگرم بتونن بیارن قیمتش بالاست
میعه دوصورت داردرقیق وغلیظ - رقیق آن قابل خوردن ودخن درعلوم غریبه وغلیظ آن بیشتردخن مصرف شود - شایدازآبنوس باشد - شیره بنه سقز وکندراست
میعه همان صمغ درخت است که برای درمان دردهای نزله و سیاتیک و ارتروز یفتی رحم و حیض و سنگینی سر کاربرد دارد بعضی از درخت زیتون و بعضی از درخت بنه یا بادام کوهی میگیرندو در قدیم از درخت روم طبع ان صفراست
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
و مزاج ان گرم در مرتبسوهم و و خشک در مرتبه اول میباشد در اصلاح غلبه طبع بلغم کاربرد داردلیکن در مصرف ان باید دقت کرد و زیاده مصرف نشود مصلح ان رازیانه است
میعه صمغ درخت بنه است اینرا یکی از حکما میگوید پس از دها سال تحقیق فهمیدم رجوع به فرهنگ لغت دهخدا شود
باسلام و احترام دوست گرامی - عذر خواهی می کنم اما میعه سائله به هیچ عنوان مرمکی نیست و همانطور که شما فرمودید مرمکی یعنی میعه سائله نیست در ضمن این ماده روحانی به ندرت در ایران پیدا می شود یا بهتر بگویم
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
اصل آنرا به هیچ عنوان پیدا نخواهید کرد ، میعه سائله را از قطیف عربستان وارد میشود آنهم بسیار اندک است
بخوری برای احضار موکل و علوم غریبه و جادوگری که در ایران بیشتر با نام مُر مَکّی در عطاریها یافت میشود و آن را با نام میعه سائله نمیشناسند یا کمتر کسی آن را به این نام میشناسد. و با جوشاندن میعه میشود آنرا مایع یا سائله کرد. معنی کلمه سائله یعنی مایع.