میشل نی ( ۱۰ ژانویه ۱۷۶۹–۷ دسامبر ۱۸۱۵ ) که به عنوان مارشال نی هم مشهور است، مارشال امپراتوری و فرمانده نظامی در جنگ های انقلاب فرانسه و جنگ های ناپلئونی بود. او یکی از ۱۸ مارشال بزرگ دورهٔ حکومت ناپلئون به شمار می رفت، منصبی که توسط ناپلئون اول ایجاد گردیده بود. نی از جانب سربازانش؛ لِه روژو یا سرخ چهره نامیده می شد. ناپلئون بعدها به وی لقب لوبغا دیو غا ( شجاع ترین دلیران ) اعطاء کرد به دلیل اینکه گفته می شود او آخرین سرباز فرانسوی بود که خاک روسیه را ترک کرد. او در ۱۸۱۵ میلادی پس از آنکه تلاش کرد شورشی علیه نیروهای سلطنت طلب ضد امپراتوری فرانسه به راه اندازد، اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
مارشال نی در نبرد واترلو با سواره نظام تحت فرمانش، توپخانه انگلیسی ها را از کار انداخت. هر چند، این انتقاد به او وارد است که برای به کارگیری همان توپخانه علیه نیروهای انگلیسی اقدام قاطع و به موقعی به عمل نیاورد. در طول نبرد، ۵ اسب جنگی که وی سوار آنها بود کشته شدند. بسیاری از سربازان و ناظران گزارش دادند که نی، در جستجوی مرگ بود اما مرگ از او می گریخت.
پس از افول ستارهٔ اقبال ناپلئون و تبعید او به جزیره سنت هلن که مصادف با بازگشت حکومت سلطنتی بوربون ها و لوئی هجدهم در فرانسه بود، مارشال نی به اتهام خیانت توسط محکمه سلطنتی به تیرباران محکوم شد. وی از بستن چشم بند امتناع ورزید و دادگاه به او اجازه داد که خودش دستور شلیک برای جوخه را صادر نماید.
↑ Le Rougeaud ↑ At his execution he refused to wear a blindfold and was allowed to give the order to fire
... [مشاهده متن کامل]
مارشال نی در نبرد واترلو با سواره نظام تحت فرمانش، توپخانه انگلیسی ها را از کار انداخت. هر چند، این انتقاد به او وارد است که برای به کارگیری همان توپخانه علیه نیروهای انگلیسی اقدام قاطع و به موقعی به عمل نیاورد. در طول نبرد، ۵ اسب جنگی که وی سوار آنها بود کشته شدند. بسیاری از سربازان و ناظران گزارش دادند که نی، در جستجوی مرگ بود اما مرگ از او می گریخت.
پس از افول ستارهٔ اقبال ناپلئون و تبعید او به جزیره سنت هلن که مصادف با بازگشت حکومت سلطنتی بوربون ها و لوئی هجدهم در فرانسه بود، مارشال نی به اتهام خیانت توسط محکمه سلطنتی به تیرباران محکوم شد. وی از بستن چشم بند امتناع ورزید و دادگاه به او اجازه داد که خودش دستور شلیک برای جوخه را صادر نماید.
