میسفیلد جان

دانشنامه آزاد فارسی

مِیسْفیلد، جان (۱۸۷۸ـ۱۹۶۷)(Masefield, John)
مِیسْفیلد، جان
شاعر و رمان نویس انگلیسی. اشتغال سال های جوانی در ناوگان تجاری الهام بخش او در نوشتن بالادهای آب های شور (۱۹۰۲)، ۲ جلد شعر، و چند رمان پرحادثه شد. میسفیلد چند کتاب همچنین داستانی برای کودکان ازجمله مردم نیمه شب (۱۹۲۷) و جعبۀ سرگرمی ها (۱۹۳۵)، و چند نمایش نامه نوشته است.رحمت ابدی (۱۹۱۱) که مشخصۀ آن زبان قوی عامیانه است، و رینارد روباه (۱۹۱۹) منظومه های روایی و بلند اویند. از ۱۹۳۰ صاحب عنوان ملک الشعرای انگلیس بوده است. آثار دیگر وی عبارت اند از رمان های جیم دیویس (۱۹۱۱) و سارد هارکر (۱۹۲۴)، و نمایش نامۀ تراژدی مادر بزرگ (۱۹۰۸). میسفیلد در لدبری، هرفوردشر، متولد شد، در ۱۵سالگی دور افریقا را از طریق دریا طی کرد. سه سال در امریکا اقامت داشت، مدتی در نیویورک در یک بار کار می کرد، و چندی نیز در یک کارخانۀ قالی بافی مشغول بود. در مراجعت به انگلیس مدتی منشی بانک شد و پیش از آن که در لندن مستقر شود، به نشریۀ منچستر گاردین پیوست. میسفیلد با مجموعه اشعاری چونبالادهای آب شور توجه همگان را برانگیخت اما شهرت، و در حقیقت بدنامی، او با منظومۀ روایی نوکیشی یک مست در رحمت ابدی، آغاز شد که به سبب استفاده از اصطلاحات عامیانه و اغلب رکیک منتقدین را به تعجب واداشت. منظومه های بلند دیگری نیز سرود و در حقیقت این سبک شعری را با موفقیت در انگلیس احیاء کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس