میزا

لغت نامه دهخدا

میزا. ( نف ) صفت دائم از میزیدن. میزنده ( صفت مشبهه ) مصدر میختن یا میزیدن. شاش کننده. ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

صفت دائم از میزیدن میزنده مصدر میختن یا میزیدن

واژه نامه بختیاریکا

( ● ) ؛ شاشو

دانشنامه عمومی

میزا (شهرستان کارگوپولسکی استان آرخانگلسک). میزا ( به لاتین: Myza ) یک منطقهٔ مسکونی در روسیه است که در استان آرخانگلسک واقع شده است. [ ۱]
عکس میزا (شهرستان کارگوپولسکی استان آرخانگلسک)عکس میزا (شهرستان کارگوپولسکی استان آرخانگلسک)

میزا (مقدونیه باستان). میزا روستایی واقع در مقدونیهٔ باستان بود. ارسطو مابین سال های ۳۴۳ تا ۳۴۰ پیش از میلاد در این روستا به تعلیم و تربیت اسکندر کبیر و ملازمانش پرداخت. همچنین این روستا زادگاه یکی از ملازمان اسکندر به نام پئوکستاس بود.
فیلیپ دوم مقدونی، ارسطو را به عنوان مربی و آموزگار خصوصی پسرش انتخاب کرد و معبد نومفس را به محل تشکیل کلاس های درس آنان اختصاص داد. در ازای آموزش اسکندر، فیلیپ متعهد شد که شهر استاگیرا، زادگاه ارسطو، را که روزگاری خود آن را ویران کرده بود از نو بسازد و شهروندانش را آزاد کند و دوباره در آنجا اسکان دهد.
میزا در نزدیکی شهر امروزی نائوسا واقع بوده و از سال ۱۹۵۴ تاکنون چندین بار مورد حفاری های باستان شناسی قرار گرفته است.
عکس میزا (مقدونیه باستان)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس