میریام سولومون استاد فلسفه آمریکایی و رئیس گروه فلسفه و استاد مطالعات اجتماعی زنان در دانشگاه تمپل است. کار سولومون بر فلسفه علم ، معرفت شناسی اجتماعی ، معرفت شناسی پزشکی ، اخلاق پزشکی ، و جنسیت و علم متمرکز است. او علاوه بر فعالیت های اجرایی آکادمیک، دو کتاب ( تجربه گرایی اجتماعی و ایجاد دانش پزشکی ) و تعداد زیادی مقاله در ژورنال های داوری شده منتشر کرده است و در هیئت تحریریه تعدادی از مجلات مهم نیز فعالیت کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
سولومون در سال 1979 با مدرک لیسانس علوم طبیعی از کالج نیونهام ، دانشگاه کمبریج دانش آموخته شد. او در سال 1986 موفق به دریافت دکترای فلسفه از دانشگاه هاروارد شد
او در حالی که برای دکتری خود کار می کرد در دانشگاه هاروارد مشغول به کار بود و پس از آن در سال 1986 پیش از پذیرش استادیاری در دانشگاه سینسیناتی در سال 1991، استادیاری فلسفه را در دانشگاه تمپل پذیرفت. او در سال 1993 در بخش مطالعات زنان مشغول به کار شد، وی در سال 1994 به دانشیار فلسفه و در سال 2003 به استادی کامل ارتقا یافت او در حال حاضر رئیس دپارتمان فلسفه دانشگاه تمپل است. او همچنین در سال 1990 - 1991 عضو دارنده کرسی استادی ملون در دانشگاه پنسیلوانیا ، مدرس مدعو فلسفه در دانشگاه پنسیلوانیا در سال های 1994 و 2003، و مدرس مدعو در دانشگاه بین المللی تابستانی وین در سال 2007 بود
سولومون علاوه بر فعالیت های اجرایی آکادمیک، در هیئت تحریریه مجلات متعددی نظیر معرفت شناسی اجتماعی از سال 1991 تا 1994، هیئت تحریریه مجله Episteme از سال 2002 تا 2005، و هیئت تحریریه فلسفه علم از سال 1994 تا کنون نیز خدمت کرده است. او همچنین عضو هیئت مدیره انجمن فلسفه علم است، وی ویراستار دایره المعارف فلسفه استنفورد در خصوص موضوعات مرتبط با فلسفه علم و عضو هیئت مشورتی انجمن فلسفه و پزشکی است. او همچنین عضو هیئت مشورتی انجمن فلسفه علم در عمل و عضو کمیته راهبری میزگرد بین المللی فلسفه پزشکی است.
کار سولومون به طور قابل توجهی بر فلسفه علم و همچنین موضوعاتی که در تقاطع پزشکی و فلسفه، معرفت شناسی، اخلاق و جنسیت قرار دارند، متمرکز شده است. او آثار متعددی در مورد طیف گسترده ای از موضوعات دیگر، از جمله تجربه گرایی رادیکال فمینیستی، تلاقی فمینیسم و یهودیت ارتدوکس، و آثار ویلارد کواین و لارنس بونجور نوشته است. کتاب تجربه گرایی اجتماعی او شرحی اجتماعی از عقلانیت علمی ارائه می کند که بر موفقیت تجربی تمرکز دارد و مخالفت با موضوعات طبیعی گوناگون را حالت عادی تحقیق علمی می داند. بیشتر کارهای فعلی سولومون حول محور نوآوری های معرفت شناسی پزشکی، از جمله پزشکی مبتنی بر شواهد، پزشکی ترجمه و طب روایی بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
سولومون در سال 1979 با مدرک لیسانس علوم طبیعی از کالج نیونهام ، دانشگاه کمبریج دانش آموخته شد. او در سال 1986 موفق به دریافت دکترای فلسفه از دانشگاه هاروارد شد
او در حالی که برای دکتری خود کار می کرد در دانشگاه هاروارد مشغول به کار بود و پس از آن در سال 1986 پیش از پذیرش استادیاری در دانشگاه سینسیناتی در سال 1991، استادیاری فلسفه را در دانشگاه تمپل پذیرفت. او در سال 1993 در بخش مطالعات زنان مشغول به کار شد، وی در سال 1994 به دانشیار فلسفه و در سال 2003 به استادی کامل ارتقا یافت او در حال حاضر رئیس دپارتمان فلسفه دانشگاه تمپل است. او همچنین در سال 1990 - 1991 عضو دارنده کرسی استادی ملون در دانشگاه پنسیلوانیا ، مدرس مدعو فلسفه در دانشگاه پنسیلوانیا در سال های 1994 و 2003، و مدرس مدعو در دانشگاه بین المللی تابستانی وین در سال 2007 بود
سولومون علاوه بر فعالیت های اجرایی آکادمیک، در هیئت تحریریه مجلات متعددی نظیر معرفت شناسی اجتماعی از سال 1991 تا 1994، هیئت تحریریه مجله Episteme از سال 2002 تا 2005، و هیئت تحریریه فلسفه علم از سال 1994 تا کنون نیز خدمت کرده است. او همچنین عضو هیئت مدیره انجمن فلسفه علم است، وی ویراستار دایره المعارف فلسفه استنفورد در خصوص موضوعات مرتبط با فلسفه علم و عضو هیئت مشورتی انجمن فلسفه و پزشکی است. او همچنین عضو هیئت مشورتی انجمن فلسفه علم در عمل و عضو کمیته راهبری میزگرد بین المللی فلسفه پزشکی است.
کار سولومون به طور قابل توجهی بر فلسفه علم و همچنین موضوعاتی که در تقاطع پزشکی و فلسفه، معرفت شناسی، اخلاق و جنسیت قرار دارند، متمرکز شده است. او آثار متعددی در مورد طیف گسترده ای از موضوعات دیگر، از جمله تجربه گرایی رادیکال فمینیستی، تلاقی فمینیسم و یهودیت ارتدوکس، و آثار ویلارد کواین و لارنس بونجور نوشته است. کتاب تجربه گرایی اجتماعی او شرحی اجتماعی از عقلانیت علمی ارائه می کند که بر موفقیت تجربی تمرکز دارد و مخالفت با موضوعات طبیعی گوناگون را حالت عادی تحقیق علمی می داند. بیشتر کارهای فعلی سولومون حول محور نوآوری های معرفت شناسی پزشکی، از جمله پزشکی مبتنی بر شواهد، پزشکی ترجمه و طب روایی بوده است.
