میریام

بنا به روایت عهد عتیق، بعد از تولد موسی، یوکابد ( مادر موسی ) فرزندش را سه ماه مخفی نگاه داشت و سرانجام او را در زنبیل قرار داده و در میان نیزار کنار رودی رها کرد، دختر فرعون که مشغول حمام در رودخانه بود، پسر را در زنبیل دید و دلش به حال او سوخت. میریام این وقایع را مشاهده کرد و به دختر فرعون پیشنهاد کرد تا زنی از عبرانیان را فرابخواند که کودک را شیر دهد. پس از موافقت دختر فرعون، میریام نیز مادرش را برای شیر دادن به موسی به قصر فرعون آورد ( خروج ۱۰:۴:۲ ) .
بر اساس سفر اعداد، میریام به دلیل انتقاد از موسی جذام گرفت. موسی به فرمان یهوه او را به مدت هفت روز در اتاقکی زندانی کرد و پیوستن او را به منزل بنی اسرائیل ممنوع کرد. پس از هفت روز، موسی نزد یهوه، خواهرش را شفاعت کرد و در پنج کلمه دعا نمود: «خدایا، او را شفا ده» ( اعداد ۱۲ ) . پس از دعای موسی، مریم شفا یافت.
میریام در قادش درگذشت و در همان جا مدفون گشت. او از موسی هفت سال و از هارون چهار سال بزرگتر بود.
مریم یا کُلثُم، خواهر موسی و همسر یوشع بن نون بود. مفسّران مقصود از «اُختِهِ» در آیه ۱۱ سوره قصص و ۴۰ سوره طاها را او دانسته اند و گفته اند: وی از برادرانش موسی و هارون بزرگ تر بود؛ و در ضمن از زیرکی و فراست وی یاد کرده اند.
طبق گفته قرآن، وقتی مادر موسی، موسی را در سبد به آب انداخت، خواهرش - به دستور مادر - بدون این که فرعونیان متوجه شوند، از کنار رود سبد را دنبال می کرد؛ و وقتی موسی - به خواست الهی - پستان هیچ زنی را در قصر نگرفت، خواهر موسی به آن ها پیشنهاد شیردهی آن توسط مادرش را داد.
البته در یک روایت به نقل از معاذ بن جبل، راوی حدیث شک کرده است که اسم او کلثوم/کلثم/کلثمه بوده است یا کلهمه/کلیمه/حلیمه/حکیمه.