میرمصور بدخشانی

میرمُصَوَّرِ بَدَخْشانی (ح ۸۸۰ـ ح ۹۶۰ق)
نگارگر ایرانی. از بنیاد گذاران مکتب دوم تبریز بود، و در دربار شاه طهماسب صفوی هنرآفرینی می کرد. نزد کمال الدین بهزاد هنر آموخت، و هم آورد و همکار استادانی همچون آقا میرک و سلطان محمد بود. همایون شاه، پس از اقامت در ایران، او را به هندوستان فراخواند، اما میرمصور به سبب کبر سن، نتوانست دعوت او را اجابت کند، و فرزند و شاگردش میرسیّدعلی، به همراه عبدالصمد و عده ای دیگر به هند رفتند و در همان جا اقامت گزیدند. در شبیه سازی، چهره پردازی و نمایش مجالس پرزینت و پرازدحام و مجلل مهارت داشت. خط ثلث و رقاع و نستعلیق را خوش می نوشت. میرمصور در مصورساختن برخی نمونه های ارزندۀ شاهنامۀ طهماسبی مشارکت داشت. ازجمله آثار برجامانده از او عبارت اند از سرخان بیک سفره چی (کتابخانۀ بریتانیا)، تصویر میرمصور به قلم خویش (مجموعۀ گیومه، پاریس)، کابوس دیدن ضحاک، و فردوسی در مقابل سلطان محمود غزنوی (شاهنامۀ طهماسبی).