میرسیف الدین کرمانشاهی ( زاده ۱۲۵۵ در کرمانشاه - درگذشته ۹ تیر ۱۳۱۱ در تهران ) بازیگر، نمایش نامه نویس و کارگردان اهل ایران بود. وی نخستین فردی بود که در ایران به تدریس تئاتر اقدام کرد.
میرسیف الدین کرمانشاهی در سال ۱۲۵۵ خورشیدی ( ۱۸۷۶ ) ، در کرمانشاه زاده شد. در هفت سالگی به مکتب رفت، اما تحصیلاتش را ناتمام گذاشت و پس از مدتی برای فراگیری و خواندن درس تئاتر عازم تفلیس شد. در آنجا زبان روسی و ترکی را آموخت و در هنر نمایش و نقاشی کار کرد و در فن نمایش به مقام کارگردانی رسید. او در ادامه به مسکو رفت و معلومات خود را در آنجا تکمیل نمود. پس از آنکه تحصیلات خود را در مسکو به پایان برد، در سال ۱۳۰۰ به باکو سفر کرد و در مدرسه هنرپیشگی آنجا تعلیم فن خطابت و بیان و آرایش صحنه را به عهده گرفت. میرسیف الدین کرمانشاهی که مدتی فعالیت نمایشی را دنبال می نمود، در تهران به جامعه باربد راه یافت و در تئاتر نکیسا نیز استخدام شد. او در میزانسن و دکور صحنه ها تصرفاتی کرد که تا آن روز بی سابقه و مجهول بود. از ابتکارات وی نمایش در صحنه گردان بود. چون شیوه وی در ایران بدیع و بی سابقه بود، از دسیسه همکاران خود در امان نماند و این موضوع حتی به زندانی شدن وی به جرم اقامت در قفقاز نیز انجامید. میرسیف الدین کرمانشاهی پس از سالها تحمل مشقت و رنج فراوان و حسادت بسیار همکاران، سرانجام بر اثر استیصال در ۹ تیر ۱۳۱۱ ( ۳۰ ژوئن ۱۹۳۲ ) با خوردن تریاک دست به خودکشی زد و درگذشت. وی را در گورستان ظهیرالدوله تجریش دفن نمودند.
... [مشاهده متن کامل]
از جمله اقدامات میرسیف الدین کرمانشاهی در در ایران تأسیس استودیو کرمانشاهی بود.
میرسیف الدین کرمانشاهی نمایشنامه های متعددی را در باکو، تبریز، تهران و. . . به روی صحنه برد. او به دلیل دشمنی رقبا با دسته سیار نمایشی به شهرستان ها سفر کرد و دسته سیار وی با موفقیت روبرو شد.
وی در میزانسن و دکور صحنه ها تصرفاتی کرد که تا آن روز بی سابقه و مجهول بود. از ابتکارات وی نمایش در صحنه گردان بود. او به ادبیات مکتوب فارسی تسلط کافی نداشت و ناچار، بعضی از نمایشنامه ها را به کمک دوستان خود به فارسی ترجمه می کرد و نمایش می داد.
• نمایشنامه بتکدۀ هندی
• نمایشنامه پول یا وجدان
• نمایشنامه حُسن صورت یا حُسن سیرت
• نمایشنامه حیله و حقیقت
• نمایشنامه خسرو و شیرین
• نمایشنامه عزیز و عزیزه
• نمایشنامه کلبۀ عمو تُم
• نمایشنامه لیلی و مجنون
• نمایشنامه یوسف و زلیخا
میرسیف الدین کرمانشاهی در سال ۱۲۵۵ خورشیدی ( ۱۸۷۶ ) ، در کرمانشاه زاده شد. در هفت سالگی به مکتب رفت، اما تحصیلاتش را ناتمام گذاشت و پس از مدتی برای فراگیری و خواندن درس تئاتر عازم تفلیس شد. در آنجا زبان روسی و ترکی را آموخت و در هنر نمایش و نقاشی کار کرد و در فن نمایش به مقام کارگردانی رسید. او در ادامه به مسکو رفت و معلومات خود را در آنجا تکمیل نمود. پس از آنکه تحصیلات خود را در مسکو به پایان برد، در سال ۱۳۰۰ به باکو سفر کرد و در مدرسه هنرپیشگی آنجا تعلیم فن خطابت و بیان و آرایش صحنه را به عهده گرفت. میرسیف الدین کرمانشاهی که مدتی فعالیت نمایشی را دنبال می نمود، در تهران به جامعه باربد راه یافت و در تئاتر نکیسا نیز استخدام شد. او در میزانسن و دکور صحنه ها تصرفاتی کرد که تا آن روز بی سابقه و مجهول بود. از ابتکارات وی نمایش در صحنه گردان بود. چون شیوه وی در ایران بدیع و بی سابقه بود، از دسیسه همکاران خود در امان نماند و این موضوع حتی به زندانی شدن وی به جرم اقامت در قفقاز نیز انجامید. میرسیف الدین کرمانشاهی پس از سالها تحمل مشقت و رنج فراوان و حسادت بسیار همکاران، سرانجام بر اثر استیصال در ۹ تیر ۱۳۱۱ ( ۳۰ ژوئن ۱۹۳۲ ) با خوردن تریاک دست به خودکشی زد و درگذشت. وی را در گورستان ظهیرالدوله تجریش دفن نمودند.
... [مشاهده متن کامل]
از جمله اقدامات میرسیف الدین کرمانشاهی در در ایران تأسیس استودیو کرمانشاهی بود.
میرسیف الدین کرمانشاهی نمایشنامه های متعددی را در باکو، تبریز، تهران و. . . به روی صحنه برد. او به دلیل دشمنی رقبا با دسته سیار نمایشی به شهرستان ها سفر کرد و دسته سیار وی با موفقیت روبرو شد.
وی در میزانسن و دکور صحنه ها تصرفاتی کرد که تا آن روز بی سابقه و مجهول بود. از ابتکارات وی نمایش در صحنه گردان بود. او به ادبیات مکتوب فارسی تسلط کافی نداشت و ناچار، بعضی از نمایشنامه ها را به کمک دوستان خود به فارسی ترجمه می کرد و نمایش می داد.
• نمایشنامه بتکدۀ هندی
• نمایشنامه پول یا وجدان
• نمایشنامه حُسن صورت یا حُسن سیرت
• نمایشنامه حیله و حقیقت
• نمایشنامه خسرو و شیرین
• نمایشنامه عزیز و عزیزه
• نمایشنامه کلبۀ عمو تُم
• نمایشنامه لیلی و مجنون
• نمایشنامه یوسف و زلیخا
