میرسلطان مرادخان بن میرشاهی یکی از شاهان مرعشیان تبرستان بود که پس از به قتل رساندن میرعبدالله به حکومت رسید. بعضی وی را واپسین پادشاه سلسلهٔ مرعشیان می دانند.
پس از آنکه «میرعبدالله بن میرسلطان محمود» به حکومت رسید، «میرسلطان مراد» که در پناه کیاییان گیلان بود، با حمایت «ملک کیومرث لاریجانی» خود را به مازندران رساند. میرسلطان مراد حمایت ملک کیومرث را از دست داد و از گیلانیان کمک طلبید. [ ۱] ولی نیروی کمکی گیلانیان به وی نرسیند و او شکست خورد و گریخت. [ ۱] [ ۲] با این حال وی به فرمان شاه تهماسب با میرعبدالله در حکومت شریک شد ولی نتوانست وارد مازندران شود و به درگاه شاه تهماسب یکم رفت. سرانجام پس از مرگ میرعبدالله، وی با کمک قوام الدین بن میرعلی به حکومت تبرستان رسید.
میرسلطان مراد پس از صاحب اختیار شدن مازندران، بدون رقیب به حکومت پرداخت. گویا شاه تهماسب یکم از مرگ میرعبدالله ناخرسند بوده، میرسلطان مراد نیز با ارسال دارایی های میرعبدالله و خانواده اش به درگاه شاه، سعی می کرد تا وی را از عکس العمل های احتمالی بازدارد. پس از آن با درخواست میرقوام الدین، پسر میرعلی مقتول، سلطان مراد خیرالنساء بیگم را نزد شاه فرستاد. شاه تهماسب که از نامهٔ قوام الدین متأثر شده بود، خیرالنساء بیگم را به ازدواج محمد میرزا درآورد. [ ۳]
عبدالکریم بن میرعبدالله با حمایت سادات مرعشی از قزوین به مازندران آمده و به تهدیدی برای سلطان مراد بدل گشت. با حملهٔ عبدالکریم با لشکریان خود و رسمتداریان، سلطان مراد از ساری به هزارجریب گریخت. [ ۴] البته پس از مدتی به دستور شاه تهماسب وی را عزل نموده و به قزوین بردند و پس از آن میرعزیزجان که نتوانسته بود با صفویان سازش نماید، عزل و زندانی گردید. بدین ترتیب سلطان مراد بار دیگر حکم مازندران یافت. [ ۵]
سلطان مراد پس از مدتی با خواهرزادهٔ شاه تهماسب، ماه پرور خانم، ازدواج نمود و شیفتگی اش به او موجب شد که چندی از حسادت زن دیگرش و غوغای مخالفان غافل شود. مخالفان وی متفقاً از وی به درگاه شاه شکایت نمودند و وی با قبول تعهداتی در حکم مازندران ابقاء شد و این شروع درگیری هایی بود که سلطان مراد را به فردی بدل نمود که صرفاً ناظر کشتارهای مخالفان و موافقانش بود. [ ۵] وی سرانجام پس از مرگ ماه پرور خانم، در سال ۹۸۳هجری وفات یافت. بعضی این تاریخ را تاریخِ تسلط صفویان بر مازندران و پایان تسلط مرعشیان دانسته اند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از آنکه «میرعبدالله بن میرسلطان محمود» به حکومت رسید، «میرسلطان مراد» که در پناه کیاییان گیلان بود، با حمایت «ملک کیومرث لاریجانی» خود را به مازندران رساند. میرسلطان مراد حمایت ملک کیومرث را از دست داد و از گیلانیان کمک طلبید. [ ۱] ولی نیروی کمکی گیلانیان به وی نرسیند و او شکست خورد و گریخت. [ ۱] [ ۲] با این حال وی به فرمان شاه تهماسب با میرعبدالله در حکومت شریک شد ولی نتوانست وارد مازندران شود و به درگاه شاه تهماسب یکم رفت. سرانجام پس از مرگ میرعبدالله، وی با کمک قوام الدین بن میرعلی به حکومت تبرستان رسید.
میرسلطان مراد پس از صاحب اختیار شدن مازندران، بدون رقیب به حکومت پرداخت. گویا شاه تهماسب یکم از مرگ میرعبدالله ناخرسند بوده، میرسلطان مراد نیز با ارسال دارایی های میرعبدالله و خانواده اش به درگاه شاه، سعی می کرد تا وی را از عکس العمل های احتمالی بازدارد. پس از آن با درخواست میرقوام الدین، پسر میرعلی مقتول، سلطان مراد خیرالنساء بیگم را نزد شاه فرستاد. شاه تهماسب که از نامهٔ قوام الدین متأثر شده بود، خیرالنساء بیگم را به ازدواج محمد میرزا درآورد. [ ۳]
عبدالکریم بن میرعبدالله با حمایت سادات مرعشی از قزوین به مازندران آمده و به تهدیدی برای سلطان مراد بدل گشت. با حملهٔ عبدالکریم با لشکریان خود و رسمتداریان، سلطان مراد از ساری به هزارجریب گریخت. [ ۴] البته پس از مدتی به دستور شاه تهماسب وی را عزل نموده و به قزوین بردند و پس از آن میرعزیزجان که نتوانسته بود با صفویان سازش نماید، عزل و زندانی گردید. بدین ترتیب سلطان مراد بار دیگر حکم مازندران یافت. [ ۵]
سلطان مراد پس از مدتی با خواهرزادهٔ شاه تهماسب، ماه پرور خانم، ازدواج نمود و شیفتگی اش به او موجب شد که چندی از حسادت زن دیگرش و غوغای مخالفان غافل شود. مخالفان وی متفقاً از وی به درگاه شاه شکایت نمودند و وی با قبول تعهداتی در حکم مازندران ابقاء شد و این شروع درگیری هایی بود که سلطان مراد را به فردی بدل نمود که صرفاً ناظر کشتارهای مخالفان و موافقانش بود. [ ۵] وی سرانجام پس از مرگ ماه پرور خانم، در سال ۹۸۳هجری وفات یافت. بعضی این تاریخ را تاریخِ تسلط صفویان بر مازندران و پایان تسلط مرعشیان دانسته اند. [ ۶]
wiki: میرسلطان مراد خان