[ویکی فقه] تَسْلیم، تخلص چند شاعر پارسی زبان که در سده های ۱۱ و ۱۳ق /۱۷ و ۱۹م، در ایران و هند می زیستند. یکی از شعرایی که به تسلیم تخلص یافته میرزا صادق تسلیم اصفهانی است.
تسلیم اصفهانی، میرزا صادق اصفهانی، متخلص به تسلیم (سدۀ ۱۳ ق)، مردی صاحب ذوق و اهل طریقت و مرید غلام علی شاه جلالی هندی است.
هدایت، رضا قلی، ریاض العارفین، ج۱، ص۴۱۴، به کوشش مهرعلی گرکانی، تهران، ۱۳۳۴ش.
(۱) آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة.(۲) اعتمادالسلطنه، محمدحسن، المآثر و الآثار، تهران، ۱۳۱۳ق.(۳) هدایت، رضا قلی، ریاض العارفین، به کوشش مهرعلی گرکانی، تهران، ۱۳۳۴ش.(۴) خیام پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، تهران، ۱۳۶۸ش.
تسلیم اصفهانی، میرزا صادق اصفهانی، متخلص به تسلیم (سدۀ ۱۳ ق)، مردی صاحب ذوق و اهل طریقت و مرید غلام علی شاه جلالی هندی است.
هدایت، رضا قلی، ریاض العارفین، ج۱، ص۴۱۴، به کوشش مهرعلی گرکانی، تهران، ۱۳۳۴ش.
(۱) آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة.(۲) اعتمادالسلطنه، محمدحسن، المآثر و الآثار، تهران، ۱۳۱۳ق.(۳) هدایت، رضا قلی، ریاض العارفین، به کوشش مهرعلی گرکانی، تهران، ۱۳۳۴ش.(۴) خیام پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، تهران، ۱۳۶۸ش.
wikifeqh: صادق_تسلیم_اصفهانی