میرزا حسین مشرف اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] میرزا حسین مشرف اصفهانی، شاعر ادیب و از صاحب منصبان دربار صفوی می باشد.
میرزا حسین مُشرِف اصفهانی، شاعر ادیب. از صاحب منصبان دربار صفوی بوده و مدّتی متصدّی امور اصطبل شاه سلطان حسین شده است. طبعش به هزل و مزاح مایل بوده است. زمانی مدّعی شد، می تواند بر وزن خمسه نظامی و مثنوی امیرخسرو دهلوی اشعاری بگوید که حتّی یک بیت آن با معنی نباشد. اگر از عهده برآمد به ازای هر بیت بی معنی مثقالی سیم ناب بگیرد و اگر بیتش دارای معنی بود، به جای هر بیت یکی از دندان های او را بکنند و بر مغزش بکوبند. او شعرها را سرود. عاقبت از اشعار او سه بیت با معنی پیدا کرده و سه دندان او را کنده و بر سرش کوفتند و باقی اشعار را مطابق وعده رفتار نمودند.از جمله اشعار او که به تتبع از اسکندرنامه سروده چنین است: اگر عاقلی بخیه بر مو مزن ••••• به جز پنبه بر نعل آهو مزنسوی مطبخ افکن ره کوچه را ••••• منه در بغل آش آلوچه راکه نعل از تحمّل مُربّا شود ••••• به صبر آسیا کهنه حلوا شودز افسار زنبور و شلوار ببر ••••• قفس می توان ساخت امّا به صبر
هدایت، رضاقلی خان، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۷۹.
۱. ↑ هدایت، رضاقلی خان، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۷۹.۲. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۵، ص۳۱۸.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۵-۸۱۶.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس