میرزا بابا نقاشباشی

میرزا بابا نقّاشباشی (شیراز ح ۱۱۷۸ـ ح ۱۲۴۰ق)
تابلوی فتحعلی شاه قاجار نشسته بر قالی، اثر نقاش و قلمدان نگار ایرانی. از بنیادگذاران مکتب پیکرنگاری درباری، و از نقاشان برجستۀ دوران زندیه، و فتحعلی شاه قاجار بود. در آثارش از یک سو نگارگری سنّتی، و شیوۀ فرنگی سازی را درهم آمیخت، و از سوی دیگر جلال و وقار درباری را تجسّم بخشید. نقاشی هایش واجد قالبی فردی و خاص اند؛ این شیوه بعدها به مکتب پیکرنگاری درباری شهرت یافت. در دربار کریم خان زند هنرآفرینی کرد. از بانیان فن رنگ روغن در ایران بود و پیش از کمال الملک از این روش بهره برد. نیز در آبرنگ، فنون میناکاری، جواهرسازی، و نقاشی زیرلاکی بسیار مهارت داشت. اغلب مضامین سنّتی، روزمره، و درباری را تصویر می کرد. نمایش حالات، ساخت وپرداخت چهره ها، و رعایت تناسبات پیکر آدمی، از توانایی های او در طراحی نشان دارند. در زمان فتحعلی شاه قاجار به دریافت لقب نقاشباشی نائل آمد. ازجمله آثارش عبارت اند از فتحعلی شاه نشسته بر قالی (۱۲۱۳ق، کتابخانۀ سلطنتی وینزور)، هرمز پسر انوشیروان(۱۲۰۴ق)، قلمدان جنگ چالدران،زن و مردی جوان در حال عیش و نوش (آبرنگ)، پیرمردی با دو دختر (۱۲۲۴ق، میناکاری شده بر روی انفیه دان)، و گل و مرغ (۱۲۱۸ق، قاب آینه).