میرزا ابراهیموف ( به ترکی آذربایجانی: Mirzə İbrahimov ) ( زاده ۱۵ اکتبر ۱۹۱۱ در روستای ایوق سراب – درگذشته ۱۷ دسامبر ۱۹۹۳ در باکو ) سیاست مدار، نمایش نامه نویس، منتقد ادبی، پژوهشگر و نویسنده ایرانی - آذربایجانی به شمار می رود ابراهیموف از دارندگان مدال قهرمانِ کارگریِ سوسیالیستی در سال ۱۹۵۰، مدال ملی جمهوری آذربایجان در سال ۱۹۶۵، مدال بین المللی نهرو به سال ۱۹۷۹ به شمار می رود.
... [مشاهده متن کامل]
میرزا ابراهیموف یکی از بنیانگذاران فرقهٔ دموکرات آذربایجان بوده است.
میرزا ابراهیموف پس از زاده شدن در سراب، به همراه خانواده وقتی که تنها ۷ سال سن داشت، به باکو مهاجرت کردند. وی از ۲۳ ژانویه ۱۹۵۸ – ۲۵ مارس ۱۹۵۹ ریاست مجلس ملّی جمهوری آذربایجان و در طول سال های ۱۹۷۰–۱۹۸۶ ریاست اتحادیه نویسندگان جمهوری آذربایجان را برعهده داشت.
میرزا ابراهیموف در سال ۱۲۹۰ هجری شمسی، همزمان با جنگ جهانی اول و اواخر حکومت قاجار در روستای ایوق از توابع شهرستان سراب متولد شد. این دوران همزمان با قحطی بزرگ ایران بود. زمانی که نوزاد بود مادرش را از دست داد و زمانی که ۷ ساله بود به همراه برادر بزرگتر و پدرش به نام اژدر به سمت باکو مهاجرت کردند اما در راه برادر بزرگتر خود را از دست داد و بعد از رسیدن به باکو پدرش را نیز از دست داد و یک کودک هشت سالهٔ تنها برای فرار از گرسنگی و پیدا کردن لقمه ای نان در معادن نفتی زابرات و بالاخانی باکو مشغول به کار شد.
در حین کار نیز علاقهٔ شدیدی به تحصیلات داشت که در مکتب های آن زمان به صورت نیمه وقت تحصیل می کرد تا اینکه وارد دانشگاه ادبیات شد و تا کارشناسی ارشد تحصیل نمود.
ابراهیموف با سارا پریموف دختر قربان پریموف نوازنده و عاشیق افسانه ای آذربایجان ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند بود.
اصلیت او به طایفهٔ بَییش ( بیگ زاده ها و نیکزادها ) در روستای ایوق بازمی گردد.
میرزا ابراهیموف در روز جمعه ۲۶ آذر ۱۳۷۲ هجری شمسی در شهر باکو دار فانی را وداع گفت. روایت است هنگام مرگ خاک روستای ایوق که چند سال قبل به سفارش او به باکو ارسال شده بود، موقع مرگ در زیر جسمش ریخته شده بود تا روی خاک وطنش آرام بگیرد.
میرزا ابراهیموف دارای ۴۲ اثر در زمینه نویسندگی، سه اثر در زمینه ترجمه می باشد که «بویوک سیتاره اوستاسی» و «بویوک دموکرات» از آثار مهم وی محسوب می شود.
... [مشاهده متن کامل]
میرزا ابراهیموف یکی از بنیانگذاران فرقهٔ دموکرات آذربایجان بوده است.
میرزا ابراهیموف پس از زاده شدن در سراب، به همراه خانواده وقتی که تنها ۷ سال سن داشت، به باکو مهاجرت کردند. وی از ۲۳ ژانویه ۱۹۵۸ – ۲۵ مارس ۱۹۵۹ ریاست مجلس ملّی جمهوری آذربایجان و در طول سال های ۱۹۷۰–۱۹۸۶ ریاست اتحادیه نویسندگان جمهوری آذربایجان را برعهده داشت.
میرزا ابراهیموف در سال ۱۲۹۰ هجری شمسی، همزمان با جنگ جهانی اول و اواخر حکومت قاجار در روستای ایوق از توابع شهرستان سراب متولد شد. این دوران همزمان با قحطی بزرگ ایران بود. زمانی که نوزاد بود مادرش را از دست داد و زمانی که ۷ ساله بود به همراه برادر بزرگتر و پدرش به نام اژدر به سمت باکو مهاجرت کردند اما در راه برادر بزرگتر خود را از دست داد و بعد از رسیدن به باکو پدرش را نیز از دست داد و یک کودک هشت سالهٔ تنها برای فرار از گرسنگی و پیدا کردن لقمه ای نان در معادن نفتی زابرات و بالاخانی باکو مشغول به کار شد.
در حین کار نیز علاقهٔ شدیدی به تحصیلات داشت که در مکتب های آن زمان به صورت نیمه وقت تحصیل می کرد تا اینکه وارد دانشگاه ادبیات شد و تا کارشناسی ارشد تحصیل نمود.
ابراهیموف با سارا پریموف دختر قربان پریموف نوازنده و عاشیق افسانه ای آذربایجان ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند بود.
اصلیت او به طایفهٔ بَییش ( بیگ زاده ها و نیکزادها ) در روستای ایوق بازمی گردد.
میرزا ابراهیموف در روز جمعه ۲۶ آذر ۱۳۷۲ هجری شمسی در شهر باکو دار فانی را وداع گفت. روایت است هنگام مرگ خاک روستای ایوق که چند سال قبل به سفارش او به باکو ارسال شده بود، موقع مرگ در زیر جسمش ریخته شده بود تا روی خاک وطنش آرام بگیرد.
میرزا ابراهیموف دارای ۴۲ اثر در زمینه نویسندگی، سه اثر در زمینه ترجمه می باشد که «بویوک سیتاره اوستاسی» و «بویوک دموکرات» از آثار مهم وی محسوب می شود.
