میرجعفر باقرف

باقراف در قوبا استان باکو در ۱۸۹۶ به دنیا آمد. او به پتروفسک رفت تا مطالعات تربیت معلمی ( study pedagogy ) را در آنجا فرا گیرد. در طی ۱۹۱۵–۱۹۱۷، باقروف به عنوان معلم در روستای خودات به تدریس مشغول گردید . بین سال های ۱۹۱۸–۱۹۲۱، او در انقلاب اکتبر روسیه و جنگ داخلی روسیه، به عنوان فرمانده هنگ نظامی روسیه و رئیس دادگاه انقلابی شاخه آذربایجان، به ایفای نقش پرداخت . پس از چیرگی نظام کمونیستی شوروی بر آذربایجان، باقروف به عنوان رئیس کمیته انقلابی قره باغ آذربایجان منصوب گردید. همچنین گزارش شده که باقروف برای پلیس جمهوری دموکراتیک آذربایجان هم کار می کرده است. در طول سالهای ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹، او به عنوان مدیر بخش تقسیم آب فراقفقاز مشغول به کار بود. او از فوریه ۱۹۲۱ تا مه ۱۹۲۷ و همچنین از دسامبر ۱۹۲۹ تا آگوست ۱۹۳۰، رئیس سرویس امنیتی ایالت بوده است.
در روز ششم ژوئیه ۱۹۴۵ میلادی، پانزدهم تیر سال ۱۳۲۴ خورشیدی، فرمان حزب کمونیست شوروی، برای اقدام به تشکیل یک حرکت تجزیه طلبانه در آذربایجان و دیگر استان های ایران ابلاغ و به امضای استالین رسید. باقروف یکی از افرادِ مهمی بود که می بایست اقدام های لازم در این زمینه را انجام دهد. باقراُف نقش عمده ای در پیشبرد غائله آذربایجان داشت، مقدمات غائله و تشکیل حکومت خودمختار آذربایجان تا خارج کردن پناهندگان به شوروی از اقدامات اصلی او بود. وی به دستور استالین با پیشه وری ملاقات کرده و مقدمات تشکیل فرقه دموکرات آذربایجان را فراهم نمود. گفته شده است که او در قتل احتمالی پیشه وری نیز سهیم بوده است. همچنین وی پیشنهاد تأسیس حزب دموکرات کردستان را به قاضی محمد و دیگران داد.
در سال ۱۹۴۰ در حدود هفتاد هزار نفر آذربایجانی در اثر پاکسازی باقروف به قتل رسیدند. روشنفکران به عنوان یک نیروی اجتماعی به خاک و خون کشیده شدند و گارد نخبهٔ حزب کمونیست نابود شد.
در ۱۹۵۳، اداره کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان، باقروف را به عنوان رهبر شورای وزیران آذربایجان شوروی، منصوب کرد. پس از مرگ استالین، در مارس ۱۹۵۳، باقروف متهم به رهبری سرکوب و دستگیری به سال ۱۹۵۴ شد. او توسط دادگاه انقلابی اتحاد شوروی، محاکمه و محکوم به اعدام شد. در آخرین ۱۷ دقیقه سخنرانی قبل از دادگاه، او حکم دادگاه را پذیرفت و از هرگونه پشیمانی و عذرخواهی، سرباز زد. باقروف در ۱۹۵۶ اعدام شد.