میراث فرهنگی ارمنیان در ترکیه اشاره به کلیساها و صومعه ها، مراکز علمی و فرهنگی ارمنیان، کتاب های دست نویس که قدمتی چندین صدساله و گاهی بیش از هزار سال داشتند و اموال غیرمنقول کلیساها توسط دولت ترکیه تخریب، مصادره و غارت شدند.
... [مشاهده متن کامل]
در گزارش ارائه شده از سوی بوغوس نوبار پاشا و آوتیس آهارونیان به کنفرانس صلح پاریس ( ۱۹۱۹ ) شمار مراکز مذهبی و فرهنگی که دارایی های آن ها به دست دولت عثمانی و جمهوری ترکیه غارت و مصادره شده بود؛ بالغ بر ۲٬۳۰۰ کلیسا و صومعه، ۲۶ مدرسهٔ عالی، ۱٬۴۳۹ مدرسهٔ ابتدایی و ۴۲ یتیم خانه می شد که کلیهٔ آن ها تحت نظارت ۸۳ اسقف نشین در کل ارمنستان غربی فعالیت داشتند.
بسیاری از نویسندگان و محققان نابودی میراث فرهنگی ارمنیان در ترکیه را نسل کشی فرهنگی نام می برند.
در جهان بینی و نگرش ملی ارمنیان اسامی مکان ها به منزلهٔ مجموعه ای به هم پیوسته از نظر طبیعی و جغرافیایی ارزشی خاصی دارد. ارمنیان خود را «های» به ( زبان انگلیسی hay ) و کشورشان را «هایاستان» به ( زبان انگلیسی hayastan ) می نامند.
این اسامی در واقع از نام هایک، که پدر ملت ارمنی به حساب می آید، گرفته شده است از این رو، این نام از نگاه قوم نگاری و مطالعهٔ علمی نژاد ارمنی و شناخت چگونگی تکامل فرهنگ این ملت، در خاستگاه اصلی خود؛ یعنی، ارمنستان، بسیار با اهمیت است. از دیر باز نام هایک، هایاستان و آرمنیا به منزلهٔ کشور و ملتی باستانی شناخته شده. در واقع، در این منطقهٔ جغرافیایی است که کشاورزی، صنایع، شهرسازی، معماری، اخترشناسی، علوم دینی و اسطورههایی توسط ارمنیان به وجود آمده است. علم جغرافیای تاریخی از منظر قوم نگاری و مطالعهٔ علمی نژاد ارمنی جایگاه خاصی را به لحاظ برشمردن ارزش های فرهنگی و تاریخی ملت ارمنی داراست. اسامی ای که مناطق مختلف سرزمین کوهستانی ارمنستان، به منزلهٔ جایگاه جغرافیای تاریخی ارمنیان، بدان نامیده شده به نوعی بیانگر نگرش قومی ارمنیان در مورد مصون نگاه داشتن کشور از تجاوز بیگانگان است.
دولت ترکیه از زمانی که ارمنستان غربی را به اشغال درآورده با پیگیری چنین سیاست هایی اقدام به تحریف و تغییر اسامی مکان های جغرافیایی ارمنستان غربی و کیلیکیه کرده و همواره سیاست خود را بر این اساس پی ریخته است. از ۱۸۷۸ میلادی، مسئله ارمنی یکی از موضوعهایی است که در مجامع بین المللی به بحث و بررسی گذاشته شده. از همان زمان نیز شاهد فعالیت هایی از سوی دولتهای وقت ترکیه به منظور حذف اسامی ارمنی و کوهستان ها یا بلندیها بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
در گزارش ارائه شده از سوی بوغوس نوبار پاشا و آوتیس آهارونیان به کنفرانس صلح پاریس ( ۱۹۱۹ ) شمار مراکز مذهبی و فرهنگی که دارایی های آن ها به دست دولت عثمانی و جمهوری ترکیه غارت و مصادره شده بود؛ بالغ بر ۲٬۳۰۰ کلیسا و صومعه، ۲۶ مدرسهٔ عالی، ۱٬۴۳۹ مدرسهٔ ابتدایی و ۴۲ یتیم خانه می شد که کلیهٔ آن ها تحت نظارت ۸۳ اسقف نشین در کل ارمنستان غربی فعالیت داشتند.
بسیاری از نویسندگان و محققان نابودی میراث فرهنگی ارمنیان در ترکیه را نسل کشی فرهنگی نام می برند.
در جهان بینی و نگرش ملی ارمنیان اسامی مکان ها به منزلهٔ مجموعه ای به هم پیوسته از نظر طبیعی و جغرافیایی ارزشی خاصی دارد. ارمنیان خود را «های» به ( زبان انگلیسی hay ) و کشورشان را «هایاستان» به ( زبان انگلیسی hayastan ) می نامند.
این اسامی در واقع از نام هایک، که پدر ملت ارمنی به حساب می آید، گرفته شده است از این رو، این نام از نگاه قوم نگاری و مطالعهٔ علمی نژاد ارمنی و شناخت چگونگی تکامل فرهنگ این ملت، در خاستگاه اصلی خود؛ یعنی، ارمنستان، بسیار با اهمیت است. از دیر باز نام هایک، هایاستان و آرمنیا به منزلهٔ کشور و ملتی باستانی شناخته شده. در واقع، در این منطقهٔ جغرافیایی است که کشاورزی، صنایع، شهرسازی، معماری، اخترشناسی، علوم دینی و اسطورههایی توسط ارمنیان به وجود آمده است. علم جغرافیای تاریخی از منظر قوم نگاری و مطالعهٔ علمی نژاد ارمنی جایگاه خاصی را به لحاظ برشمردن ارزش های فرهنگی و تاریخی ملت ارمنی داراست. اسامی ای که مناطق مختلف سرزمین کوهستانی ارمنستان، به منزلهٔ جایگاه جغرافیای تاریخی ارمنیان، بدان نامیده شده به نوعی بیانگر نگرش قومی ارمنیان در مورد مصون نگاه داشتن کشور از تجاوز بیگانگان است.
دولت ترکیه از زمانی که ارمنستان غربی را به اشغال درآورده با پیگیری چنین سیاست هایی اقدام به تحریف و تغییر اسامی مکان های جغرافیایی ارمنستان غربی و کیلیکیه کرده و همواره سیاست خود را بر این اساس پی ریخته است. از ۱۸۷۸ میلادی، مسئله ارمنی یکی از موضوعهایی است که در مجامع بین المللی به بحث و بررسی گذاشته شده. از همان زمان نیز شاهد فعالیت هایی از سوی دولتهای وقت ترکیه به منظور حذف اسامی ارمنی و کوهستان ها یا بلندیها بوده است.
