میراث فرهنگی به کلیهٔ آثار باقی مانده از گذشتگان گفته می شود که دارای ارزش فرهنگی باشد. این آثار می تواند دربرگیرندهٔ آثار ملموس ( مانند بناهای باستانی ) یا آثار ناملموس ( مانند آداب و رسوم یک منطقه ) باشد که امروزه در حفظ آن برای آیندگان می کوشند.
میراث فرهنگی منحصربه فرد، غیرقابل جایگزینی و در میان نسل ها از ارزش و احترام برخوردار است. چیزهای کوچک تر ازجمله آثار هنری و دیگر شاهکارهای فرهنگی در موزه ها و گالری های هنری گردآوری می شوند در حالی که برخی دیگر هم چون بناهای باستانی در مجموع یک میراث فرهنگی شناخته می شود.
میراث بر جای مانده از گذشتگان در مطالعهٔ تاریخ بشر مؤثر هستند. حفظ آن ها نیازهای گذشتگان را بازگو می کند و در پس هر یک داستانی نهفته است. از دیدگاهی دیگر حفظ آثار می تواند به اعتبارسنجی خاطرات گذشتگان کمک کند.
امروزه روش های رایانه ای می تواند با دقت بسیاری شکل و ظاهر آثار اکتشافی را به دست آورد و داده های بسیاری را از شیوهٔ زندگی گذشتگان ارائه کند.
شوربختانه بیش ترین خطری که آثار باستانی را تهدید می کند از سوی گردشگران است. مواردی از قبیل دست زدن به آثار یا حتی نوری که برای دیدن آن ها مورد نیاز است و دیگر خطرهایی که در راه شناساندن و قابل درک ساختن آثار ایجاد می شود. در واقع این خطر، این حقیقت را که همهٔ آثار کشف شده در یک روند دگرگونی پیوسته قرار دارند تقویت می کند، بنابراین آنچه می کوشیم ثابت بماند در اصل در حال دگرگونی است و هرگز آنچه که در ابتدا بوده نخواهد بود.
دگرگونی مشابهی نیز در ارزش آثار برای هر نسل وجود دارد و چیزی که آنان را با گذشته پیوند می دهد. آنچه برای یک نسل میراث فرهنگی شناخته می شود، ممکن است توسط نسل بعدی حذف شود تنها برای این که توسط نسل پسین تر احیا گردد. .
اموال فرهنگی ( میراث مادی ) دربرگیرندهٔ میراث فرهنگی فیزیکی یا ملموس هستند مانند بناها و مکان های تاریخی، آثار باستانی، مجسمه ها، کتاب ها، اسناد، آثار هنری، ماشین ها و دیگر ساخته هایی که گمان می رود برای آیندگان ارزشمند باشند. این اموال، شامل اشیایی است که از نظر باستان شناسی، معماری، علوم یا فناوری برای یک فرهنگ معین بااهمیت باشند.
میراث مادی، به نوبهٔ خود، شامل میراث منقول ( که به آسانی از جایی به جای دیگر قابل انتقال است ) و میراث غیرمنقول ( که قابل انتقال به جای دیگری نیستند ) می شود. در گذشته و به ویژه در قوانین ملی کشورها میان میراث منقول و غیرمنقول، تفاوت زیادی وجود داشت و ارزش تاریخی بیش تر به یادمان ها، اشیای عتیقه و کارهای هنری معطوف بود. لیکن در سده های اخیر، اهل فن بر کم رنگ کردن مرز میان میراث منقول و غیرمنقول و یکپارچه سازی تمام وجوه میراث تمایل بیشتری نشان داده اند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمیراث فرهنگی منحصربه فرد، غیرقابل جایگزینی و در میان نسل ها از ارزش و احترام برخوردار است. چیزهای کوچک تر ازجمله آثار هنری و دیگر شاهکارهای فرهنگی در موزه ها و گالری های هنری گردآوری می شوند در حالی که برخی دیگر هم چون بناهای باستانی در مجموع یک میراث فرهنگی شناخته می شود.
میراث بر جای مانده از گذشتگان در مطالعهٔ تاریخ بشر مؤثر هستند. حفظ آن ها نیازهای گذشتگان را بازگو می کند و در پس هر یک داستانی نهفته است. از دیدگاهی دیگر حفظ آثار می تواند به اعتبارسنجی خاطرات گذشتگان کمک کند.
امروزه روش های رایانه ای می تواند با دقت بسیاری شکل و ظاهر آثار اکتشافی را به دست آورد و داده های بسیاری را از شیوهٔ زندگی گذشتگان ارائه کند.
شوربختانه بیش ترین خطری که آثار باستانی را تهدید می کند از سوی گردشگران است. مواردی از قبیل دست زدن به آثار یا حتی نوری که برای دیدن آن ها مورد نیاز است و دیگر خطرهایی که در راه شناساندن و قابل درک ساختن آثار ایجاد می شود. در واقع این خطر، این حقیقت را که همهٔ آثار کشف شده در یک روند دگرگونی پیوسته قرار دارند تقویت می کند، بنابراین آنچه می کوشیم ثابت بماند در اصل در حال دگرگونی است و هرگز آنچه که در ابتدا بوده نخواهد بود.
دگرگونی مشابهی نیز در ارزش آثار برای هر نسل وجود دارد و چیزی که آنان را با گذشته پیوند می دهد. آنچه برای یک نسل میراث فرهنگی شناخته می شود، ممکن است توسط نسل بعدی حذف شود تنها برای این که توسط نسل پسین تر احیا گردد. .
اموال فرهنگی ( میراث مادی ) دربرگیرندهٔ میراث فرهنگی فیزیکی یا ملموس هستند مانند بناها و مکان های تاریخی، آثار باستانی، مجسمه ها، کتاب ها، اسناد، آثار هنری، ماشین ها و دیگر ساخته هایی که گمان می رود برای آیندگان ارزشمند باشند. این اموال، شامل اشیایی است که از نظر باستان شناسی، معماری، علوم یا فناوری برای یک فرهنگ معین بااهمیت باشند.
میراث مادی، به نوبهٔ خود، شامل میراث منقول ( که به آسانی از جایی به جای دیگر قابل انتقال است ) و میراث غیرمنقول ( که قابل انتقال به جای دیگری نیستند ) می شود. در گذشته و به ویژه در قوانین ملی کشورها میان میراث منقول و غیرمنقول، تفاوت زیادی وجود داشت و ارزش تاریخی بیش تر به یادمان ها، اشیای عتیقه و کارهای هنری معطوف بود. لیکن در سده های اخیر، اهل فن بر کم رنگ کردن مرز میان میراث منقول و غیرمنقول و یکپارچه سازی تمام وجوه میراث تمایل بیشتری نشان داده اند. [ ۱]
wiki: میراث فرهنگی