میر فتاح طباطبایی حسنی

[ویکی فقه] آل طباطبای ایران از اواخر سده ۲ ق/۸ م گروهی از علویان حجاز و عراق بر اثر شرایط نامساعد سیاسی در قلمرو خلافت عباسیان و آزار امیران ترک نژاد آنان، به ایران که در آن روزگار گردن فرازی های عباسیان را بر نمی تافت، پناه آوردند. یکی از شخصیت های این خاندان، میر فتاح طباطبایی است.
میر فتاح طباطبایی (۱۲۰۹-۱۲۶۹ ق/۱۷۹۴-۱۸۵۳ م).پدر او میرزا یوسف آقا مجتهد تبریزی (د ۱۲۴۲ ق/۱۸۲۶ م) فرزند حاج میرزا عبدالفتاح طباطبایی بود.از زندگی میر فتاح چندان چیزی دانسته نیست.شهرت او بیش تر به این سبب است که در طی جنگ های ایران و روس (جنگ اول: ۱۲۱۸-۱۲۲۸ ق/۱۸۰۳-۱۸۱۳ م، جنگ دوم: ۱۲۴۱-۱۲۴۳ ق/۱۸۲۶-۱۸۲۷ م) همراه برخی خوانین ناراضی از حکومت قاجاریه، به سپاه روسیه در اشغال تبریز یاری رساند و در زمان چیرگی آنان بر تبریز، در این شهر زیست و پس از انعقاد عهدنامۀ ترکمان چای (در ۱۲۴۳ ق/۱۸۲۸ م) به تفلیس گریخت و بعد در ۱۲۵۸ ق/۱۸۴۲ م به تبریز بازگشت و در همین شهر درگذشت.
بامداد، مهدی، تاریخ رجال ایران، ج۳، ص۵۱، تهران، ۱۳۴۷-۱۳۵۳ش.
۱. ↑ بامداد، مهدی، تاریخ رجال ایران، ج۳، ص۵۱، تهران، ۱۳۴۷-۱۳۵۳ش.
منبع
مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل طباطبا»، شماره۴۳۲.
...