میر سید علی همدانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] میر سید علی همدانی (۷۱۴-۷۸۶ق) معروف به شاه همدان و ملقب به امیر کبیر، عارف اهل همدان از خاندان سادات حسینی بود و به دلیل تاثیرش در گسترش اسلام در بخش هایی از شبه قاره هند از جمله کشمیر شهرت زیادی یافت. وی از بزرگان طریقه کبرویه بود و بعد از مرگش پیروانش را همدانیه می خواندند. محبت و علاقه به امامان شیعه (ع)، در اندیشه وی، مانند بسیاری از عرفا و متصوفان، نمایان است.
بر اساس شواهدی که در برخی از آثار وی وجود دارد، گروهی او را شیعه دانسته اند، هر چند این موضوع بین پژوهشگران مورد اختلاف است. سفر وی و گروهی از پیروانش را به کشمیر در سده هشتم میلادی از عوامل نشر تشیع در این سرزمین به شمار می آورند. میر سید علی همدانی، که از او آثار زیادی به نثر و شعر فارسی باقی مانده، یکی از واسطه های انتقال فرهنگ ایرانی و زبان فارسی به شبه قاره هند بود. او طرفداران زیادی در کشمیر دارد و خانقاهی که محل سکونتش بوده، زیارتگاه است. از آنجا که قبر وی در تاجیکستان قرار گرفته، در آنجا نیز شخصیتی شناخته شده است و از مفاخر فرهنگی این کشور به شمار می رود.
سید علی بن شهاب الدین حسن همدانی، در سال ۷۱۳ یا ۷۱۴ همزمان با دوران سلطنت محمد خدابنده اولجایتو(۷۰۳-۷۱۶) در شهر همدان زاده شد. نسبش را چنین بر شمرده اند: علی بن شهاب الدین بن محمد بن علی بن یوسف بن محب بن مشرف بن محمد بن جعفر بن عبیدالله بن محمد بن علی بن حسن بن جعفر بن عبیدالله حسین بن امام زین العابدین (ع) مادرش نیز از علویان (سادات) بود و فاطمه نام داشت.

دانشنامه آزاد فارسی

میرسیدعلی همدانی (همدان ۷۱۴ـ کونار ۷۸۶ق)
(معروف به علی ثانی) از عرفای بزرگ ایرانی مقیم هند. در کودکی تحت نظر دایی اش سیدعلاءالدین و به راهنمایی معلمی، دانش آموخت. در دوازده سالگی به محضر شیخ محمود مزد قانی خلیفۀ علاءالدولۀ سمنانی پیوست و قریه ای را وقف خانقاه او ساخت. تربیت از تقی الدین علی دوستی و شرف الدین محمود فرغانی گرفت. پس از آن، در مقام شیخی به سفری دراز دست زد و شام و روم و ترکستان و هند و کشمیر و حجاز را سیاحت کرد. سرانجام نزدیک کونار درگذشت و در ختلان به خاک سپرده شد. خلیفۀ او خواجه اسحاق ختلانی، نیز همچون او در اشاعۀ سلسلۀ کبرویه در مناطق شرق آسیا و ماورا ءالنهر بسیار موفق بود. امروزه، قبه ای بر فراز قبر او و خانقاهی برکنار آن، وجود دارد. بیش از چهل اثر نگاشته است. شرح فصوص الحکم، شرح تائیۀ صغرای ابن فارض، شرح فارسی خمریۀ ابن فارض به نام مشارب الاذواق، مرآةالتائبین، و ذخیرة الملوک درشمار مشهورترین آثار اویند. شاگردش نورالدین بدخشی کتابی به نام خلاصة المناقب در ترجمۀ احوال او نوشته است.

پیشنهاد کاربران

بپرس