میراسدالله مدنی دهخوارقانی ( ۱۲۹۳ در آذرشهر – ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ در تبریز ) ، روحانی مجتهد شیعه، نماینده دورهٔ اول مجلس خبرگان و امام جمعهٔ سابق نورآباد ممسنی ( در دوران تبعید ) و امام جمعه تبریز از آبان ۱۳۵۸ تا شهریور ۱۳۶۰ بود. مدنی در ۱۳۶۰ و در حین اقامهٔ نمازجمعه، مورد سؤقصد قرار گرفته و کشته شد. از او در ایران با عنوان «دومین شهید محراب انقلاب اسلامی» یاد می شود.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۲۹۳ هجری خورشیدی در آذرشهر از توابع تبریز، به دنیا آمد. در چهار سالگی مادر خود را از دست داد و نزد نامادری و پدرش آقا میرعلی بزرگ شد.
مدنی دروس ابتدایی علوم دینی را در حوزه علمیه یزد فراگرفت و برای ادامهٔ تحصیل عازم قم شد و در آن جا تحصیلات خود را به پایان رساند. وقتی نواب صفوی مصمم به مبارزهٔ مسلحانه شد، در تهیهٔ جنگ افزار وی را یاری کرد. سپس چندین سال در حوزهٔ علمیهٔ نجف به تدریس مشغول گشت. در حوزهٔ نجف در بین دوستان معروف بود که «اسلحه ای که نواب صفوی تهیه کرد با پول کتاب های مدنی بود. » از جمله شاگردان او در این دوره می توان به عارف حسینی اشاره نمود.
در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و بر اثر مخالفت با حکومت پهلوی دوم به کنگان تبعید شد.
به دنبال مبارزات مدنی، وی طی دهه ۱۳۴۰ چندین بار توسط ساواک دستگیر و تبعید شد. در چنین شرایطی مدنی به بیماری سل ریوی مبتلا شد. با بررسی پرونده پزشکی مدنی و قوت گرفتن احتمال درگذشت مدنی در اثر این بیماری، ساواک برای فرار از فشارهای طیف مذهبی جامعه در سال ۱۳۵۱ مدنی را به دره مرادبیک در حوالی همدان تبعید کرد.
پس از مرگ روح الله کمالوند بنیانگذار حوزه علمیه کمالیه، مدنی به خرم آباد مهاجرت کرد. وی تا سال ۱۳۵۴ اقدام به انتشار توضیح المسائل و تحریرالوسیله از آثار روح الله خمینی کرد و سخنرانی او به مناسبت دوازهمین سالگرد تظاهرات ۱۵ خرداد در مسجد شاه خرم آباد ساواک را نسبت به اقدامات او حساس کرد. همچنین مدنی از سوی روح الله خمینی به عنوان نماینده در استان لرستان انتخاب شده بود و همین عوامل باعث شد تا ساواک اقدام به تبعید وی به نورآباد ممسنی کند.
پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران برای حل مشکلات مردم شهر همدان به صورت موقت، به امامت جمعه آن شهر منصوب گردید. در اولین انتخابات مجلس خبرگان به نمایندگی از همدان به مجلس راه یافت. در آبان سال ۱۳۵۸ سید روح الله خمینی وی را به عنوان امام جمعه تبریز منصوب کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۲۹۳ هجری خورشیدی در آذرشهر از توابع تبریز، به دنیا آمد. در چهار سالگی مادر خود را از دست داد و نزد نامادری و پدرش آقا میرعلی بزرگ شد.
مدنی دروس ابتدایی علوم دینی را در حوزه علمیه یزد فراگرفت و برای ادامهٔ تحصیل عازم قم شد و در آن جا تحصیلات خود را به پایان رساند. وقتی نواب صفوی مصمم به مبارزهٔ مسلحانه شد، در تهیهٔ جنگ افزار وی را یاری کرد. سپس چندین سال در حوزهٔ علمیهٔ نجف به تدریس مشغول گشت. در حوزهٔ نجف در بین دوستان معروف بود که «اسلحه ای که نواب صفوی تهیه کرد با پول کتاب های مدنی بود. » از جمله شاگردان او در این دوره می توان به عارف حسینی اشاره نمود.
در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و بر اثر مخالفت با حکومت پهلوی دوم به کنگان تبعید شد.
به دنبال مبارزات مدنی، وی طی دهه ۱۳۴۰ چندین بار توسط ساواک دستگیر و تبعید شد. در چنین شرایطی مدنی به بیماری سل ریوی مبتلا شد. با بررسی پرونده پزشکی مدنی و قوت گرفتن احتمال درگذشت مدنی در اثر این بیماری، ساواک برای فرار از فشارهای طیف مذهبی جامعه در سال ۱۳۵۱ مدنی را به دره مرادبیک در حوالی همدان تبعید کرد.
پس از مرگ روح الله کمالوند بنیانگذار حوزه علمیه کمالیه، مدنی به خرم آباد مهاجرت کرد. وی تا سال ۱۳۵۴ اقدام به انتشار توضیح المسائل و تحریرالوسیله از آثار روح الله خمینی کرد و سخنرانی او به مناسبت دوازهمین سالگرد تظاهرات ۱۵ خرداد در مسجد شاه خرم آباد ساواک را نسبت به اقدامات او حساس کرد. همچنین مدنی از سوی روح الله خمینی به عنوان نماینده در استان لرستان انتخاب شده بود و همین عوامل باعث شد تا ساواک اقدام به تبعید وی به نورآباد ممسنی کند.
پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران برای حل مشکلات مردم شهر همدان به صورت موقت، به امامت جمعه آن شهر منصوب گردید. در اولین انتخابات مجلس خبرگان به نمایندگی از همدان به مجلس راه یافت. در آبان سال ۱۳۵۸ سید روح الله خمینی وی را به عنوان امام جمعه تبریز منصوب کرد.
