میدان گدازه

میدان گدازه[ ۱] پهنه ای وسیع و عمدتاً هموار از جریان های گدازه بر روی سطح زمین یا زیر دریا است. این پدیده به طور کلی از گدازه های بازالتی بسیار سیال تشکیل شده و می تواند تا ده ها یا صدها کیلومتر گسترش یابد.
ریخت شناسی نهایی یک میدان گدازه می تواند ویژگی هایی مانند ساختمان درونی، ترکیب و مکانیک جریان گدازه در زمان جریان داشتن را آشکار سازد. برآمدگی ها و الگوهای موجود بر روی سطح میدان گدازه، نشان دهنده جهت و مجرای جریان گدازه است.
ساحتمان جریان گدازه بسته به موقعیت جغرافیایی آن نیز تغییر می کند. برای نمونه در جریان های گدازه زیردریایی، جریان های گدازه ورقه ای در نزدیکی آتشفشان هایی مانند تفتگاه گالاپاگوس یافت می شود که مرکز آن دارای جریان سریع گدازه است. در حالی که جریان های گدازه بالشی در نزدیکی آتشفشان هایی مانند پشته میانی اقیانوس اطلس دیده می شود که جریان گدازه در مرکز آن بسیار کندتر است.
• میدان گدازه بورینگ ( ایالات متحده آمریکا )
• حرات رهاط، که در سده ۱۳ میلادی شهر مدینه در عربستان سعودی را مورد تهدید قرار داد.
• Hell's Half Acre Lava Field ( در آیداهو، ایالات متحده )
• Reykjanes در ایسلند ( شبه جزیره عمدتاً از میدان های گدازه قدیمی تشکیل شده است )
• سنت جرج، یوتا، یوتا، ایالات متحده آمریکا ( شهر در پیرامون میدان ها و پرتگاه های پوشیده از گدازه ساخته شده است )
• Mackenzie Large Igneous Province, کانادا