میدان گازی خانگیران، از میدان های گازی ایران است، که در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال غربی سرخس و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی مشهد، در منطقه خانگیران، در استان خراسان رضوی قرار دارد.
شرکت نفت و گاز شرق، که از زیرمجموعه های شرکت نفت مناطق مرکزی ایران است، مسئولیت توسعه و بهره برداری از میدان های هیدروکربوری این منطقه را بر عهده دارد.
... [مشاهده متن کامل]
منطقه عملیاتی خانگیران، ۱۸۰ کیلومتری شمال شرق مشهد و ۲۵ کیلومتری شمال غربی شهر مرزی سرخس، در گستره ای به وسعت ۵۰ در ۷۰ کیلومتر مربع واقع شده است. هم اکنون تولید گاز از سه مخزن مزدوران، شوریجه، به حدود ۶۰ میلیون متر مکعب در روز رسیده است. خانگیران یکی از وسیعترین مناطق عملیاتی صنعت نفت ایران است به طوری که فاصله دو چاه در این منطقه به حدود ۶۰ کیلومتر می رسد.
این مخزن، در سال ۱۳۴۷ کشف گردید. پس از حفر چاه های بیشتر، و طراحی و ساخت تأسیسات تولید و پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد، بهره برداری از آن، از زمستان ۱۳۶۲ آغاز گردید. در حال حاضر، ۳۲ چاه به سیستم بهره برداری از مخزن مزدوران متصل می باشند، که ۲ حلقه از آن ها، بعلت تولید آب سازند بالا تا رفع احتمالی اشکال، با تعمیر توسط دکل حفاری، از مدار تولید خارج شده اند. در زمستان سال ۱۳۸۹ از ۳۰ چاه تولیدی مخزن مزدوران، در مواقع نیاز شرکت ملی گاز ایران، تا ۴۸٫۵ میلیون مترمکعب در روز، بهره برداری بعمل آمده است.
گاز تولیدی منطقه خانگیران، پشتوانه اصلی تولید و تأمین گاز مصرفی در شرق ایران می باشد. گاز پُرفشار مخزن مزدوران، گاز ترش می باشد، که با دارا بودن ۳٫۵٪ درصد سولفور و ۶٫۵٪ درصد گاز کربنیک، گازی بسیار خورنده، برای چاه ها و تأسیسات و خطوط لوله بوده و با توجه به سمی بودن بالای گاز سولفید هیدروژن، آزادشدن آن در محیط نیز، بسیار خطرناک است.
این مخزن، در سال ۱۳۴۷ کشف و بهره برداری از آن، از سال ۱۳۵۳ آغاز گردید. تولید گاز این مخزن، پس از نم زدایی در کارخانه ساخته شده در منطقه خانگیران، جهت گاز رسانی به شهر مشهد ارسال می گردد. در حال حاضر، از چهار چاه این مخزن، روزانه تا یک میلیون مترمکعب گاز تولید می شود. گاز این مخزن، شیرین بوده و میعانات گازی و گاز کربنیک آن، قدری بیشتر از مخزن شوریجه D است. ذخیره گاز قابل استحصال این مخزن ۱۶٫۱۶۴ میلیارد مترمکعب، برآورد شده است؛ که قریب ۷۲٪ درصد آن، تا پایان سال ۱۳۸۴ برداشت شده است.
شرکت نفت و گاز شرق، که از زیرمجموعه های شرکت نفت مناطق مرکزی ایران است، مسئولیت توسعه و بهره برداری از میدان های هیدروکربوری این منطقه را بر عهده دارد.
... [مشاهده متن کامل]
منطقه عملیاتی خانگیران، ۱۸۰ کیلومتری شمال شرق مشهد و ۲۵ کیلومتری شمال غربی شهر مرزی سرخس، در گستره ای به وسعت ۵۰ در ۷۰ کیلومتر مربع واقع شده است. هم اکنون تولید گاز از سه مخزن مزدوران، شوریجه، به حدود ۶۰ میلیون متر مکعب در روز رسیده است. خانگیران یکی از وسیعترین مناطق عملیاتی صنعت نفت ایران است به طوری که فاصله دو چاه در این منطقه به حدود ۶۰ کیلومتر می رسد.
این مخزن، در سال ۱۳۴۷ کشف گردید. پس از حفر چاه های بیشتر، و طراحی و ساخت تأسیسات تولید و پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد، بهره برداری از آن، از زمستان ۱۳۶۲ آغاز گردید. در حال حاضر، ۳۲ چاه به سیستم بهره برداری از مخزن مزدوران متصل می باشند، که ۲ حلقه از آن ها، بعلت تولید آب سازند بالا تا رفع احتمالی اشکال، با تعمیر توسط دکل حفاری، از مدار تولید خارج شده اند. در زمستان سال ۱۳۸۹ از ۳۰ چاه تولیدی مخزن مزدوران، در مواقع نیاز شرکت ملی گاز ایران، تا ۴۸٫۵ میلیون مترمکعب در روز، بهره برداری بعمل آمده است.
گاز تولیدی منطقه خانگیران، پشتوانه اصلی تولید و تأمین گاز مصرفی در شرق ایران می باشد. گاز پُرفشار مخزن مزدوران، گاز ترش می باشد، که با دارا بودن ۳٫۵٪ درصد سولفور و ۶٫۵٪ درصد گاز کربنیک، گازی بسیار خورنده، برای چاه ها و تأسیسات و خطوط لوله بوده و با توجه به سمی بودن بالای گاز سولفید هیدروژن، آزادشدن آن در محیط نیز، بسیار خطرناک است.
این مخزن، در سال ۱۳۴۷ کشف و بهره برداری از آن، از سال ۱۳۵۳ آغاز گردید. تولید گاز این مخزن، پس از نم زدایی در کارخانه ساخته شده در منطقه خانگیران، جهت گاز رسانی به شهر مشهد ارسال می گردد. در حال حاضر، از چهار چاه این مخزن، روزانه تا یک میلیون مترمکعب گاز تولید می شود. گاز این مخزن، شیرین بوده و میعانات گازی و گاز کربنیک آن، قدری بیشتر از مخزن شوریجه D است. ذخیره گاز قابل استحصال این مخزن ۱۶٫۱۶۴ میلیارد مترمکعب، برآورد شده است؛ که قریب ۷۲٪ درصد آن، تا پایان سال ۱۳۸۴ برداشت شده است.
