میدان هوایی مولانا جلال الدین محمد بلخی[ ۱] چهارمین فرودگاه بزرگ افغانستان بعد از کابل، هرات و قندهار است. این فرودگاه در ۹ کیلومتری شرقی مزار شریف در شمال افغانستان و ۱۵ دقیقه با ماشین از مرکز شهر فاصله دارد. اگرچه در ابتدا با ۲ باند موازی ساخته شد ولی شمالی ترین باند تبدیل به خزشراه شده است. باند باقی مانده ۹۸۳۶ فوت ( ۲۹۹۸ متر ) است. [ ۲] این فرودگاه دارای امکاناتی برای حداکثر ۱۰۰۰ مسافر است که آن را به یکی از بزرگترین فرودگاه های افغانستان تبدیل می کند.
این فرودگاه که در ابتدا در دهه ۱۹۶۰ توسط ایالات متحده ساخته شد، به مردم شمال افغانستان خدمات رسانی می کند. در سال ۲۰۱۳، یک ترمینال ۶۰ میلیون یورویی به فرودگاه اضافه شد و ترمینال قدیمی اکنون برای پروازهای داخلی استفاده شد. [ ۳] [ ۴]
این فرودگاه همچنین محل استقرار گروه هوایی چهارم ( ۳۰۴ ) نیروی هوایی افغانستان بود. [ ۵] در اوت ۲۰۲۱، این پایگاه هوایی پس از تسلیم شدن توسط نیروهای دولتی به دست طالبان افتاد. طالبان هنوز نیروی هوایی ندارد که بتواند از میدان هوایی مستقر شود، هرچند که سلاح و خودروهای ارتش ملی افغانستان و نیروی هوایی افغانستان را به تصرف خود درآورده است. [ ۶]
فرودگاه مزارشریف در دهه ۱۹۶۰ توسط ایالات متحده در طول جنگ سرد، زمانی که شوروی و آمریکا درگیر گسترش نفوذ خود در خاورمیانه و جنوب آسیا بودند، ساخته شد. [ ۷] بین دهه ۱۹۶۰ و اواخر دهه ۱۹۷۰، برای اولین بار تعداد زیادی از گردشگران برای دیدن مکان های تاریخی وارد شهر مزارشریف شدند.
در سال ۲۰۰۵، کمپ مارمال در کنار فرودگاه ساخته شد که به تدریج به یکی از بزرگترین پایگاه های نظامی در افغانستان گسترش یافت. در سال ۲۰۰۶، پس از اینکه آلمان فرماندهی نیروهای بین المللی کمک به امنیت ( ISAF ) را بر عهده گرفت، فرودگاه به عنوان یک مرکز اصلی برای تبادل پرسنل و همچنین محموله های هوایی عمل می کرد. از سال ۲۰۰۸، سامانه ناوبری هوایی تاکتیکی برای سیستم فرود، ابزاری برای عملیات آب و هوای بد نصب و در دسترس قرار گرفت. [ ۸] این فرودگاه به تمام پرسنل آیساف، از جمله نیروهای مسلح آمریکا و افغانستان خدمت می کرد.
کار بر روی یک ترمینال بین المللی جدید در سال ۲۰۱۰ آغاز شد و در سال ۲۰۱۳ تکمیل شد. مراسم افتتاحیه ویژه در ژوئن ۲۰۱۳ با حضور گیدو وستروله وزیر امور خارجه آلمان، داوود علی نجفی وزیر حمل و نقل و هوانوردی افغانستان، عطا محمد نور والی بلخ و تعدادی از نمایندگان پارلمان برگزار شد. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین فرودگاه که در ابتدا در دهه ۱۹۶۰ توسط ایالات متحده ساخته شد، به مردم شمال افغانستان خدمات رسانی می کند. در سال ۲۰۱۳، یک ترمینال ۶۰ میلیون یورویی به فرودگاه اضافه شد و ترمینال قدیمی اکنون برای پروازهای داخلی استفاده شد. [ ۳] [ ۴]
این فرودگاه همچنین محل استقرار گروه هوایی چهارم ( ۳۰۴ ) نیروی هوایی افغانستان بود. [ ۵] در اوت ۲۰۲۱، این پایگاه هوایی پس از تسلیم شدن توسط نیروهای دولتی به دست طالبان افتاد. طالبان هنوز نیروی هوایی ندارد که بتواند از میدان هوایی مستقر شود، هرچند که سلاح و خودروهای ارتش ملی افغانستان و نیروی هوایی افغانستان را به تصرف خود درآورده است. [ ۶]
فرودگاه مزارشریف در دهه ۱۹۶۰ توسط ایالات متحده در طول جنگ سرد، زمانی که شوروی و آمریکا درگیر گسترش نفوذ خود در خاورمیانه و جنوب آسیا بودند، ساخته شد. [ ۷] بین دهه ۱۹۶۰ و اواخر دهه ۱۹۷۰، برای اولین بار تعداد زیادی از گردشگران برای دیدن مکان های تاریخی وارد شهر مزارشریف شدند.
در سال ۲۰۰۵، کمپ مارمال در کنار فرودگاه ساخته شد که به تدریج به یکی از بزرگترین پایگاه های نظامی در افغانستان گسترش یافت. در سال ۲۰۰۶، پس از اینکه آلمان فرماندهی نیروهای بین المللی کمک به امنیت ( ISAF ) را بر عهده گرفت، فرودگاه به عنوان یک مرکز اصلی برای تبادل پرسنل و همچنین محموله های هوایی عمل می کرد. از سال ۲۰۰۸، سامانه ناوبری هوایی تاکتیکی برای سیستم فرود، ابزاری برای عملیات آب و هوای بد نصب و در دسترس قرار گرفت. [ ۸] این فرودگاه به تمام پرسنل آیساف، از جمله نیروهای مسلح آمریکا و افغانستان خدمت می کرد.
کار بر روی یک ترمینال بین المللی جدید در سال ۲۰۱۰ آغاز شد و در سال ۲۰۱۳ تکمیل شد. مراسم افتتاحیه ویژه در ژوئن ۲۰۱۳ با حضور گیدو وستروله وزیر امور خارجه آلمان، داوود علی نجفی وزیر حمل و نقل و هوانوردی افغانستان، عطا محمد نور والی بلخ و تعدادی از نمایندگان پارلمان برگزار شد. [ ۹]
wiki: میدان هوایی مزار شریف