میدان نفتی گچساران دومین میدان بزرگ نفتی ایران است، که در محدوده شهرستان گچساران، استان کهگیلویه و بویراحمد و در فاصله ۲۲۰ کیلومتری از جنوب شرقی اهواز قرار دارد. این میدان با ذخیره درجای ۵۲ میلیارد بشکه و ذخیره قابل برداشت ۲۳ میلیارد بشکه نفت خام، پس از میدان نفتی اهواز دومین میدان بزرگ نفتی کشور به شمار می آید. هم اکنون ظرفیت تولید نفت این میدان در حدود ۴۸۰ هزار بشکه در روز می باشد، همچنین میزان تولید گازهای همراه این میدان ۹ میلیون متر مکعب در روز است.
... [مشاهده متن کامل]
میدان گچساران طاقدیسی به طول حدود ۷۰ کیلومتر و عرض متغیر ۶ تا ۱۵ کیلومتر است، که در سال ۱۳۱۶ توسط شرکت نفت ایران و انگلیس کشف شد و از سال ۱۳۱۸ بهره برداری از آن آغاز گردید. میدان نفتی گچساران از میدان های تحت مدیریت شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است، که عملیات تولید نفت و تزریق گاز در مخزن آن، توسط شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران انجام می شود. تزریق گاز در مخزن آسماری میدان گچساران، با هدف فرازآوری، از سال ۱۳۵۶ آغاز شد و هم اکنون به طور میانگین روزانه ۲۵ میلیون متر مکعب گاز به مخزن آسماری میدان گچساران تزریق می گردد.
منطقه نفت خیز گچساران نخستین بار در فاصله سال های ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ توسط کنسرسیوم دارسی مورد مطالعه قرار گرفت. در سال ۱۳۱۰ عملیات حفاری در این میدان، برای چندمین بار از سر گرفته شد و پس از حفر چاه های متعدد در لایه آسماری، سرانجام استخراج نفت از میدان گچساران در سال ۱۳۱۸ توسط چاه شماره ۱۳ گچساران آغاز گردید.
برنامه های حفاری در این میدان تا پیش از ملی شدن صنعت نفت ادامه یافت و در این مدت تعداد چاه های فعال آن به ۱۶ حلقه چاه تولیدی و ظرفیت تولید میدان به بیش از ۶۰ هزار بشکه در روز افزایش یافت. پس از ملی شدن صنعت نفت، شرکت اکتشاف و تولید نفت ایران در سال های ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ عملیات حفاری را بار دیگر در این منطقه آغاز کرد. این برنامه نیز تا سال ۱۳۴۵ ادامه داشت و تعداد چاه های حفاری شده در این میدان به ۴۶ حلقه افزایش یافت.
تولید عمده نفت از سازند آسماری این میدان صورت می گیرد، که عمدتاً از سنگ های کربناته تشکیل گردیده است. حجم نفت درجای مخزن آسماری در سال ۱۳۵۶ بالغ بر ۳٫۴۶ میلیارد بشکه تخمین زده شده است. تاریخچه تولید از مخزن بیانگر آن است که میزان تولید روزانه همواره افزایش داشته و در سال ۱۳۵۵ به حداکثر میزان خود بالغ بر یک میلیون و ۱۸۰ هزار بشکه در روز رسیده است.
... [مشاهده متن کامل]
میدان گچساران طاقدیسی به طول حدود ۷۰ کیلومتر و عرض متغیر ۶ تا ۱۵ کیلومتر است، که در سال ۱۳۱۶ توسط شرکت نفت ایران و انگلیس کشف شد و از سال ۱۳۱۸ بهره برداری از آن آغاز گردید. میدان نفتی گچساران از میدان های تحت مدیریت شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است، که عملیات تولید نفت و تزریق گاز در مخزن آن، توسط شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران انجام می شود. تزریق گاز در مخزن آسماری میدان گچساران، با هدف فرازآوری، از سال ۱۳۵۶ آغاز شد و هم اکنون به طور میانگین روزانه ۲۵ میلیون متر مکعب گاز به مخزن آسماری میدان گچساران تزریق می گردد.
منطقه نفت خیز گچساران نخستین بار در فاصله سال های ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ توسط کنسرسیوم دارسی مورد مطالعه قرار گرفت. در سال ۱۳۱۰ عملیات حفاری در این میدان، برای چندمین بار از سر گرفته شد و پس از حفر چاه های متعدد در لایه آسماری، سرانجام استخراج نفت از میدان گچساران در سال ۱۳۱۸ توسط چاه شماره ۱۳ گچساران آغاز گردید.
برنامه های حفاری در این میدان تا پیش از ملی شدن صنعت نفت ادامه یافت و در این مدت تعداد چاه های فعال آن به ۱۶ حلقه چاه تولیدی و ظرفیت تولید میدان به بیش از ۶۰ هزار بشکه در روز افزایش یافت. پس از ملی شدن صنعت نفت، شرکت اکتشاف و تولید نفت ایران در سال های ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ عملیات حفاری را بار دیگر در این منطقه آغاز کرد. این برنامه نیز تا سال ۱۳۴۵ ادامه داشت و تعداد چاه های حفاری شده در این میدان به ۴۶ حلقه افزایش یافت.
تولید عمده نفت از سازند آسماری این میدان صورت می گیرد، که عمدتاً از سنگ های کربناته تشکیل گردیده است. حجم نفت درجای مخزن آسماری در سال ۱۳۵۶ بالغ بر ۳٫۴۶ میلیارد بشکه تخمین زده شده است. تاریخچه تولید از مخزن بیانگر آن است که میزان تولید روزانه همواره افزایش داشته و در سال ۱۳۵۵ به حداکثر میزان خود بالغ بر یک میلیون و ۱۸۰ هزار بشکه در روز رسیده است.
