میتسکیه ویچ

لغت نامه دهخدا

میتسکیه ویچ. [ کی ِ ] ( اِخ ) آدم میتسکیه ویچ ( 1798 - 1855 م. ). بزرگترین شاعر رومانتیک لهستان. در لتونی متولد شد و در 1823 به علت فعالیت در مجامع پنهانی وطن پرستان دستگیر و به روسیه تبعید شد، اما در 1829 از آنجا گریخت و به فرانسه رفت. در فرانسه به تدریس ادبیات پرداخت. سپس به استانبول رفت و به تشکیل یک لژیون لهستان برای جنگ با روسیه پرداخت ، اما اجل مهلتش نداد و در آنجا درگذشت. آثار معتبر وی عبارت است از منظومه های پهلوانی پان تادئوش ( 1834 ) کنراد والن رود ( 1825-1828 ) و شعر معروف شامگاه نیاکان ( 1823 ) که از شاهکارهای اوست.

فرهنگ فارسی

لهستان . در لتونی متولد شد و در ۱۸۲۳ به علت فعالیت در مجامع پنهانی وطن پرستان دستگیر و به روسیه تبعید شد اما در ۱۸۲۹ از آنجا گریخت و به فرانسه رفت . در فرانسه به تدریس ادبیات پرداخت سپس به استانبول رفت و به تشکیل یک لژیون لهستانی برای جنگ با روسیه پرداخت اما اجل مهلتش نداد و در آنجا درگذشت . آثار معتبر وی عبارتست از منظومه های پهلوانی [ پان تادئوش ] ( ۱۸۳۴ ) و [ کنراد والن رود ] ( ۱۸۲۸ - ۱۸۲۵ ) . شعر معروف [ شامگاه نیاکان ] ( ۱۸۲۳ ) از شاهکارهای اوست . ابوالحسن علی بن میثم از متکلمین شیعه که نسبش به میثم تمار از
آدام میتسکیه ویچ بزرگترین شاعر رومانتیک لهستان . در لتونی متولد شد و در ۱۸۲۳ به علت فعالیت در مجامع پنهانی وطن پرستان دستگیر و به روسیه تبعید شد اما در ۱۸۲۹ از آنجا گریخت و به فرانسه رفت .

پیشنهاد کاربران

بپرس