مِیبُدی، ابوالفضل رشیدالدین احمد ( ـ ۵۵۰ق)
(مشهور به رشیدالدین میبدی) مفسّر و صوفی ایرانی. ظاهراً در میبد به دنیا آمد و مقدمات علوم را در همان جا آموخت. سپس به هرات رفت و به فراگرفتن ادبیات عربی و فارسی، فقه، کلام و حدیث پرداخت. وی شافعی مذهب، و گویا در سلک مریدان خواجه عبدالله انصاری بوده است. از آثار اوست: کشف الاَسرار و عُدَّة الاَبرار که شرحی بر تفسیرِ قرآن خواجه عبدالله انصاری و مهم ترین اثر اوست؛ اربعین؛ طبقات الصوفیه و الفصول.
(مشهور به رشیدالدین میبدی) مفسّر و صوفی ایرانی. ظاهراً در میبد به دنیا آمد و مقدمات علوم را در همان جا آموخت. سپس به هرات رفت و به فراگرفتن ادبیات عربی و فارسی، فقه، کلام و حدیث پرداخت. وی شافعی مذهب، و گویا در سلک مریدان خواجه عبدالله انصاری بوده است. از آثار اوست: کشف الاَسرار و عُدَّة الاَبرار که شرحی بر تفسیرِ قرآن خواجه عبدالله انصاری و مهم ترین اثر اوست؛ اربعین؛ طبقات الصوفیه و الفصول.