میانوند

فرهنگستان زبان و ادب

{infix} [زبان شناسی] نوعی وند که در میانۀ ستاک یا ریشه قرار گیرد

دانشنامه آزاد فارسی

پیشنهاد کاربران

مشترک هم می شود
وجود انواع میانوند در فارسی، نشانه قدرت شگرف آن در واژه سازی است؛ مانند رنگارنگ، موبه مو و دید و بازدید.
یک میانوند دیگر در فارسی، این است: آن
این میانوند برای برگرداندن مصدر فعل لازم به مصدر فعل متعدی کاربرد دارد؛ مانند:
پراندن از پریدن، کشاندن از کشیدن و نشاندن از نشستن.
حرف یا حروفی ،
وسط دو واژه

بپرس