میانه شهرستان

میانه، شهرستانواقع در جنوب شرقی استان آذربایجان شرقی، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های کاغذکنان، کندوان، و ترکمانچای، با مرکزیت اداری شهر میانه. از شمال به شهرستان سراب، از شمال شرقی و شرق به استان اردبیل (شهرستان های نیر، گیوی، و خلخال)، از جنوب به استان زنجان (شهرستان زنجان)، از جنوب غربی به شهرستان چاراویماق، و از غرب به شهرستان های هشترود و بستان آباد محدود است. رشته کوه های بزقوش در شمال و قافلان کوه در جنوب این شهرستان را در میان گرفته اند و دروازۀ ارتباطی استان آذربایجان شرقی با درون بوم ایران را تشکیل داده است. کوهستان بزقوش با ارتفاع ۳,۳۰۲ متر بلندترین نقطۀ آن است و رودخانه های قزل اوزن، آیدوغموش، قره چای، شهر چای، قرانقوچای، قوری چای، و گرمرود شبکۀ زهاب های آن را تشکیل می دهند. اقلیم این شهرستان معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه خشک متمایل به خشک، و جمعیت آن ۱۹۱,۲۹۱ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از آق کند، تَرک، ترکمانچای، چلاقلو، قره بلاغ، قویوجاق، آچاچی، گوندوغدی، زرج آباد، ایشلق، صومعۀ بالا، غریب دوست، خاتون آباد، پورسخلو، شیخدرآباد، کنگاور، و باشماق. راه تبریز به زنجان، راه تبریز به خلخال، و راه میانه به هشترود و قره آغاج و نیز خط آهن تبریز به تهران شبکۀ راه های اصلی این شهرستان را تشکیل می دهند.