میانه زیستی یا مزوزوئیک[ ۱] ( به انگلیسی: Mesozoic ) یکی از سه دوران در ابردوران پیدازیستی است که مابین دوران های دیرینه زیستی و نوزیستی قرار دارد و از حدود ۲۴۵ تا ۶۵ میلیون سال پیش را شامل می شود.
این دوران ۱۶۰ میلیون سال به طول انجامید و شامل سه دوره به نام های تریاس، ژوراسیک و کرتاسه بود. جانورانی مثل شاخ قوچی ( آمونیت ) و دایناسور از جاندارانی بودند که در این دوره زیسته و منقرض شده اند. خزندگان درشت جثهٔ میانه زیستی را دایناسور می نامند. آب و هوای این دوره گرم و استوایی بوده و نسبت به دوره ما بسیار باثبات بوده است. خشکی های زمین در این دوره شامل قاره لوراسیا و قاره گندوانا بود؛ که لوراسیا که شامل قاره آسیا و اروپا و آمریکای شمالی و گرینلند بود در دوره کرتاسه آغاز به تجزیه گرفته است و از این طریق اقیانوس اطلس به وجود آمده؛ و قاره گندوانا در دوره تریاس تجزیه شد.
دوره میانه زیستی با سلطه بازدانگان و خزندگانی مانند دایناسورها؛ آب و هوای گرم گلخانه ای؛ و تجزیه تکتونیکی ابرقاره پانگه آ مشخص می شود.
میانه زیستی به دنبال انقراض انبوه پرمین - تریاس آغاز شد ( بزرگ ترین مورد مستند شده انقراض جمعی در تاریخ زمین ) ، و با انقراض انبوه کرتاسه - پالئوژن پایان یافت. این مورد دوم نیز انقراض دیگری بود که قربانیان آن شامل دایناسورهای غیرپرنده، پتروسورها، موساسوریان و پلسیوسورها بود. میانه زیستی دوره ای از فعالیت قابل توجه زمین ساختی، اقلیمی و فرگشتی بود. این دوره شاهد تکه تکه شدن تدریجی ابرقاره پانژه آ به توده های خشکی جداگانه ای بود که در دوره بعدی به موقعیت فعلی خود منتقل شدند. آب و هوای میانه زیستی متنوع بود و بین دوره های گرمایش و سرمایش متناوب بود. با این حال، به طور کلی زمین گرمتر از امروز بود. دایناسورها برای اولین بار در اواسط دوره تریاس ظاهر شدند و در اواخر تریاس یا اوایل ژوراسیک به مهره داران زمینی غالب تبدیل شدند و این موقعیت را برای حدود ۱۵۰ یا ۱۳۵ میلیون سال تا زمان نابودی خود در پایان دوره کرتاسه حفظ کردند. پرندگان ابتدایی در دوره ژوراسیک ظاهر شدند که از شاخه ای از دایناسورهای دَدپا تکامل یافته بودند، سپس پرندگان حقیقی بی دندان در کرتاسه ظاهر شدند. اولین پستانداران نیز در طول میانه زیستی ظاهر شدند، اما تا دوره نوزیستی کوچک جثه باقی ماندند ( کمتر از ۱۵ کیلوگرم ) . گیاهان گلدار در اوایل کرتاسه ظاهر شدند و به سرعت در سراسر پایان دوره گونه گون شده و جایگزین مخروطیان و سایر بازدانگان، مانند کهن دارسانان، نخلی سرخس سانان و بنتیت سانان[ ۲] به عنوان گروه غالب گیاهان شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین دوران ۱۶۰ میلیون سال به طول انجامید و شامل سه دوره به نام های تریاس، ژوراسیک و کرتاسه بود. جانورانی مثل شاخ قوچی ( آمونیت ) و دایناسور از جاندارانی بودند که در این دوره زیسته و منقرض شده اند. خزندگان درشت جثهٔ میانه زیستی را دایناسور می نامند. آب و هوای این دوره گرم و استوایی بوده و نسبت به دوره ما بسیار باثبات بوده است. خشکی های زمین در این دوره شامل قاره لوراسیا و قاره گندوانا بود؛ که لوراسیا که شامل قاره آسیا و اروپا و آمریکای شمالی و گرینلند بود در دوره کرتاسه آغاز به تجزیه گرفته است و از این طریق اقیانوس اطلس به وجود آمده؛ و قاره گندوانا در دوره تریاس تجزیه شد.
دوره میانه زیستی با سلطه بازدانگان و خزندگانی مانند دایناسورها؛ آب و هوای گرم گلخانه ای؛ و تجزیه تکتونیکی ابرقاره پانگه آ مشخص می شود.
میانه زیستی به دنبال انقراض انبوه پرمین - تریاس آغاز شد ( بزرگ ترین مورد مستند شده انقراض جمعی در تاریخ زمین ) ، و با انقراض انبوه کرتاسه - پالئوژن پایان یافت. این مورد دوم نیز انقراض دیگری بود که قربانیان آن شامل دایناسورهای غیرپرنده، پتروسورها، موساسوریان و پلسیوسورها بود. میانه زیستی دوره ای از فعالیت قابل توجه زمین ساختی، اقلیمی و فرگشتی بود. این دوره شاهد تکه تکه شدن تدریجی ابرقاره پانژه آ به توده های خشکی جداگانه ای بود که در دوره بعدی به موقعیت فعلی خود منتقل شدند. آب و هوای میانه زیستی متنوع بود و بین دوره های گرمایش و سرمایش متناوب بود. با این حال، به طور کلی زمین گرمتر از امروز بود. دایناسورها برای اولین بار در اواسط دوره تریاس ظاهر شدند و در اواخر تریاس یا اوایل ژوراسیک به مهره داران زمینی غالب تبدیل شدند و این موقعیت را برای حدود ۱۵۰ یا ۱۳۵ میلیون سال تا زمان نابودی خود در پایان دوره کرتاسه حفظ کردند. پرندگان ابتدایی در دوره ژوراسیک ظاهر شدند که از شاخه ای از دایناسورهای دَدپا تکامل یافته بودند، سپس پرندگان حقیقی بی دندان در کرتاسه ظاهر شدند. اولین پستانداران نیز در طول میانه زیستی ظاهر شدند، اما تا دوره نوزیستی کوچک جثه باقی ماندند ( کمتر از ۱۵ کیلوگرم ) . گیاهان گلدار در اوایل کرتاسه ظاهر شدند و به سرعت در سراسر پایان دوره گونه گون شده و جایگزین مخروطیان و سایر بازدانگان، مانند کهن دارسانان، نخلی سرخس سانان و بنتیت سانان[ ۲] به عنوان گروه غالب گیاهان شدند.
wiki: میانه زیستی