میانه خلقت

لغت نامه دهخدا

میانه خلقت. [ ن َ / ن ِ خ ِ ق َ ] ( ص مرکب ) که آفرینش و اندامی میانه دارد نه درشت و بلند و نه ریز و نه کوتاه. ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

که آفرینش و اندامی میانه دارد نه درشت و نه بلند و نه ریز و نه کوتاه .

پیشنهاد کاربران

بپرس