میانه تن

لغت نامه دهخدا

میانه تن. [ ن َ / ن ِ ت َ ] ( ص مرکب ) که تن نه فربه و درشت و نه لاغر و خرد و ریز دارد: ضغبوس ؛ شتر میانه تن. ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

که تن نه فربه و درشت و نه لاغر و خرد و ریز دارد شتر میان تن .

پیشنهاد کاربران

بپرس