میانه برادر

لغت نامه دهخدا

میانه برادر. [ ن َ / ن ِ ب َ دَ ] ( اِ مرکب ) برادر وسطی. برادری که از یک برادر بزرگتر و از دیگری کوچکتر است. برادر میانه. دومین از سه پسر مردی :
میانه برادر چو او را بدید
کمان را به زه کردو اندرکشید.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

برادر وسطی برادری که از یک برادر بزرگتر و از دیگری کوچکتر است .

پیشنهاد کاربران

بپرس