میان سرا

لغت نامه دهخدا

میان سرا.[ س َ ] ( اِ مرکب ) نام نوعی از انگور باشد. ( فرهنگ جهانگیری ). نوعی از انگور باشد و در خراسان بسیار است. ( برهان ) ( از آنندراج ). || سرای میانی.

میان سرا. [ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان میان جام بخش تربت جام شهرستان مشهد، واقع در 7هزارگزی شمال بجنورد با 238 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

میان سرا. [ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان خرم آباد شهرستان شهسوار، واقع در 11هزارگزی جنوب شهسوار با 70 تن سکنه. آب آن از رود و چشمه و نهر و راه آن ماشین رو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

فرهنگ فارسی

نام نوعی از انگور باشد نوعی از انگور باشد و در خراسان بسیار است .

گویش مازنی

/meyaan saraa/ از توابع خرم آباد تنکابن

پیشنهاد کاربران

بپرس