میان پشته

/miyAnpoSte/

لغت نامه دهخدا

میان پشته. [ یام ْ پ ُ ت َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش رودسر شهرستان لاهیجان ، واقع در 15هزارگزی باختر رودسر، با 300 تن سکنه. آب آن از نهر پل رود و راه آن ماشین رو است. ماشین برنج کوبی دارد و مزرعه مازندران بیجار در آمار جزء این ده بشمار است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
میان پشته. [ یام ْ پ ُ ت َ ] ( اِخ ) جزیره ای که فاصل میان غازیان و بندرانزلی است و با پلی به غازیان متصل است. رجوع به فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ذیل بندر پهلوی شود.

فرهنگ فارسی

و بندر پهلوی متصل است و راه رشت به بندر پهلوی از آن میگذرد . مرکز نیروی دریایی ایران است . نام یکی از دهستانهای بخش بجستان شهرستان گناباد استان نهم ( خراسان ).
جزیره ای که فاصل میان غازیان و بندر انزلی است و با پلی به غازیان متصل است .

گویش مازنی

/miyaan peshte/ نام مرتعی در آمل

پیشنهاد کاربران

بپرس