میان نویس

میان نویس[ ۱] ( انگلیسی: Intertitle یا title card ) که گاه میان نوشته، عنوانِ میانی یا نوشتهٔ میانی هم گفته می شود؛[ ۲] نوشته ای است که در فاصلهٔ بین نماهای فیلم، برای ارائهٔ اطلاعات تکمیلی یا گفتگو و گفتار؛ ظاهر می شود.
میان نویس مورد استفاده برای رساندن منظور مکالمات بین دو یا چند شخصیت فیلم را، «میان نویس گفتگو» ( به انگلیسی: dialogue intertitles ) نامیده و بکار بردن آن برای ارائهٔ شرح/روایت داستان فیلم را، «میان نویس توضیحی» ( به انگلیسی: expository intertitles ) گویند. [ ۳]
به نوشته های میان تصاویر یا سکانس های فیلم صامت که آن نما یا سکانس را توضیح می دهد، میان نویس گفته می شود؛ و گاه با صدای رویِ پرده همراه است. [ ۴]
پس از آن که فیلم ها به اندازه کافی طولانی و بنا به ضرورت با جزئیات شد، ارائهٔ گفتگوها و نقل به معنا از وقایع تصویری، برای معنا دادن به رویدادهای فیلم، به شکل نمایش دادن میان نویس، به یکی از عوامل اصلی فیلم های صامت تبدیل شد. پژوهشگر فیلم، کامیلا الیوت یکی از اولین موارد استفاده از میان نویس را فیلم بریتانیایی اسکروج یا شبح مارلی در سال ۱۹۰۱ میلادی، عنوان می کند. [ ۵]
در سال ۱۹۲۹ میلادی نخستین دوره جوایز اسکار، شامل جایزه ای با عنوان «بهترین میان نویس نوشته شده» بود که به جوزف دابلیو. فارنهم تعلق گرفت. با ظهور فیلم ناطق، این جایزه هرگز دوباره اهداء نشد. [ ۶]
چون فیلم های صامت خارجی عموماً با میان نویس همراه بودند و در فواصل زمانی مشخصی خلاصه ای از رویداد صحنه یا بعضی از دیالوگ های خاص را به صورت میان نویس نشان می دادند؛ در تماشاخانه های ایران، برای حل این مشکل از پرده خوان ها استفاده کردند؛ بدین معنا که یک مترجم، میان نویس ها را ترجمه و توضیح می داد. [ نیازمند منبع]