میانْ شاه (interrex)
(به لاتینی اینتِر: «بین»، رِکس: «شاه») در روم باستان، در دوران پادشاهی (معمولاً قبل از ۵۱۰پ م)، سِناتورها پس از مرگ پادشاه، مقامی را برای ادارۀ امور تا هنگام انتخاب پادشاه جدید برمی گزیدند. بعداً، اگر هر دو کنسول می مردند یا پیش از پایان دوره استعفا می کردند، «میان شاه»ها، پنج روز تا انتخاب کنسول های جدید منصوب می شدند. میان شاه باید از میان اشراف و سناتورها انتخاب می شد، اما ممکن بود بسیار جوان باشد. در ۵۲پ م، که بدون انتخاب کنسول ها یا پِرایتورها آغاز شد، چند «میان شاه» انتخاب شدند تا این که پُمپیوس سرانجام به عنوان یگانه کنسول برای پایان دادن به شورش های بین دارودسته های میلو و کلودیوس انتخاب شد.
(به لاتینی اینتِر: «بین»، رِکس: «شاه») در روم باستان، در دوران پادشاهی (معمولاً قبل از ۵۱۰پ م)، سِناتورها پس از مرگ پادشاه، مقامی را برای ادارۀ امور تا هنگام انتخاب پادشاه جدید برمی گزیدند. بعداً، اگر هر دو کنسول می مردند یا پیش از پایان دوره استعفا می کردند، «میان شاه»ها، پنج روز تا انتخاب کنسول های جدید منصوب می شدند. میان شاه باید از میان اشراف و سناتورها انتخاب می شد، اما ممکن بود بسیار جوان باشد. در ۵۲پ م، که بدون انتخاب کنسول ها یا پِرایتورها آغاز شد، چند «میان شاه» انتخاب شدند تا این که پُمپیوس سرانجام به عنوان یگانه کنسول برای پایان دادن به شورش های بین دارودسته های میلو و کلودیوس انتخاب شد.
wikijoo: میان_شاه