میاندشت
/miyAndaSt/
لغت نامه دهخدا
میاندشت. [ دَ ] ( اِخ ) ایستگاه راه آهن جنوب میان کارون و خسروی ، واقع در 832هزارگزی تهران. ( از یادداشت مؤلف ).
میاندشت. [ دَ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه شاهرود و نیشابور میان زیدر و الهاک در 518هزارگزی تهران. ( یادداشت مؤلف ). محلی در جنوب غربی شاهرود در خراسان و در نیم فرسخی آن در تنگه شورداد معادن مس متعدد می باشد و چنین معلوم می شود که سابقاً کوره هایی برای ذوب مس بوده است. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ).
فرهنگ فارسی
ایستگاه راه آهن جنوب میان کارون و خسروی واقع در ۸۳۲ هزار گزی تهران .
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید