میاستنی گراویس ( از ریشه یونانی: «ضعف وخیم عضلانی»، μύς به معنای ماهیچه و ἀσθένεια به معنای ضعف؛ واژه gravis از لاتین به معنای خطیر و بزرگ ) با نمادMG در نورولوژی نوعی فلج ماهیچه ای است که علت آن فعالیت ایمنی بر ضد پروتئین های گیرندهٔ استیل کولین در سیناپس عصبی - عضلانی است در اصل Ach یا استیل کولین وجود دارد اما گیرنده اش وجود ندارد دقیقاً مثل دیابت نوع ۲. این بیماری مخصوص صفحات انتهایی عضلات مخطط است که بیشتر زنان را گرفتار می کند. ماکزیمم شیوع آن در دهه های سوم یا چهارم زندگی است، ولی امکان دارد در هر دوره ای از زندگی، از بچگی تا پیری دیده شود، البته در افراد مسن مرد و زن به یک اندازه مبتلا می شوند.
نشانهٔ میاستنی گراویس ضعف ماهیچه ای است که هنگام فعالیت افزایش می یابد و در دوره استراحت کاهش پیدا می کند: کنترل چشم ها، حرکت پلک ها، حالت چهره، جویدن، صحبت کردن و قورت دادن اغلب دچار اختلال می شوند؛ همچنین ماهیچه های تنفسی و ماهیچه های بخش های زیرین بدن هم ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند اگرچه میاستنی گراویس می تواند بر هر ماهیچه ارادی تأثیر بگذارد اما بیشترین اختلال را بر ماهیچه هایی که چشم را کنترل می کنند، عمل بلع، حرکت پلک ها و حالت صورت وارد می کند. این نشانه ها اغلب بلافاصله به عنوان میاستنی گراویس تشخیص داده نمی شوند و تشخیص این بیماری ممکن است تا بیش از یک سال به طول بیانجامد. در بیشتر موارد اولین علامت بیماری ضعف ماهیچه های چشم است که موجب دوبینی هم می شود؛ در دیگر موارد امکان دارد اشکال در بلع یا اختلال در صحبت کردن اولین نشانه های ظهور این بیماری باشند.
در حدود دو سوم افراد علامت اول میاستنی گراویس درگیری عضلات چشمی است. [ ۱] پتوز ( افتادگی پلک ) در اثر درگیری عضله بالابرنده پلک فوقانی و دوبینی در اثر درگیری عضلات بیرونی چشم رخ می دهند. [ ۱] [ ۲] علائم چشمی با کارهایی مثل دیدن تلویزیون، کتاب خواندن و رانندگی به خصوص در محیط های پرنور بدتر می شوند. [ ۱] در نتیجه بعضی از بیماران مجبور به استفاده از عینک آفتابی می شوند. [ ۱] اصطلاح میاستنی گراویس چشمی به نوعی از میاستنی گراویس گفته می شود که محدود به عضلات چشم است البته معمولا پس از چند سال به میاستنی گراویس عمومی ( کل بدن ) تبدیل می شود. [ ۲]
درجه شدت و ضعف ماهیچه های درگیر میاستنی گراویس بین بیماران مختلف تفاوت های عمده ای دارد که دامنهٔ آن از یک نقطه یا محدود به ماهیچه های چشم ( میاستنی چشمی ) تا بخش عمده ای از ماهیچه ها ( که گاهی شامل ماهیچه های تنفسی هم می شود ) در حالت های شدید متغیر است. در میاستنی گراویس بحرانی ممکن است بیماری به فلج شدن اندام منجر شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنشانهٔ میاستنی گراویس ضعف ماهیچه ای است که هنگام فعالیت افزایش می یابد و در دوره استراحت کاهش پیدا می کند: کنترل چشم ها، حرکت پلک ها، حالت چهره، جویدن، صحبت کردن و قورت دادن اغلب دچار اختلال می شوند؛ همچنین ماهیچه های تنفسی و ماهیچه های بخش های زیرین بدن هم ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند اگرچه میاستنی گراویس می تواند بر هر ماهیچه ارادی تأثیر بگذارد اما بیشترین اختلال را بر ماهیچه هایی که چشم را کنترل می کنند، عمل بلع، حرکت پلک ها و حالت صورت وارد می کند. این نشانه ها اغلب بلافاصله به عنوان میاستنی گراویس تشخیص داده نمی شوند و تشخیص این بیماری ممکن است تا بیش از یک سال به طول بیانجامد. در بیشتر موارد اولین علامت بیماری ضعف ماهیچه های چشم است که موجب دوبینی هم می شود؛ در دیگر موارد امکان دارد اشکال در بلع یا اختلال در صحبت کردن اولین نشانه های ظهور این بیماری باشند.
در حدود دو سوم افراد علامت اول میاستنی گراویس درگیری عضلات چشمی است. [ ۱] پتوز ( افتادگی پلک ) در اثر درگیری عضله بالابرنده پلک فوقانی و دوبینی در اثر درگیری عضلات بیرونی چشم رخ می دهند. [ ۱] [ ۲] علائم چشمی با کارهایی مثل دیدن تلویزیون، کتاب خواندن و رانندگی به خصوص در محیط های پرنور بدتر می شوند. [ ۱] در نتیجه بعضی از بیماران مجبور به استفاده از عینک آفتابی می شوند. [ ۱] اصطلاح میاستنی گراویس چشمی به نوعی از میاستنی گراویس گفته می شود که محدود به عضلات چشم است البته معمولا پس از چند سال به میاستنی گراویس عمومی ( کل بدن ) تبدیل می شود. [ ۲]
درجه شدت و ضعف ماهیچه های درگیر میاستنی گراویس بین بیماران مختلف تفاوت های عمده ای دارد که دامنهٔ آن از یک نقطه یا محدود به ماهیچه های چشم ( میاستنی چشمی ) تا بخش عمده ای از ماهیچه ها ( که گاهی شامل ماهیچه های تنفسی هم می شود ) در حالت های شدید متغیر است. در میاستنی گراویس بحرانی ممکن است بیماری به فلج شدن اندام منجر شود.
wiki: میاستنی گراویس