می پیمای. [ م َ / م ِ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب )می خوار. ( آنندراج ). می پیما. می پیماینده. باده پیما.که با کس یا کسان به باده گساری پردازد : ز می خوردن ندارم انبساطی در آن بزمی که می پیمای من نیست.ابونصر نصیرای بدخشانی.
