می خورده. [ م َ / م ِ خوَرْ / خُرْ / دَ / دِ ] ( نف مرکب ) شراب خورده. باده خواره. می نوشیده. که شراب خورده باشد. مست و مخمور و می زده : به دیده چو قار و به رخ چون بهار چو می خورده ای چشم او پرخمار.
فردوسی.
ایا می خورده غفلت کنون مستی و بیهوشی خمار ار زین کند فردا کمال خویش نقصانی.