می تیل

لغت نامه دهخدا

می تیل. ( اِ ) سارُق. لفاف. پارچه توشک بی حشو آن. آستر و رویه توشک و لحاف به هم دوخته که هنوز پنبه یا حشو دیگر در آن نکرده باشند. ( یادداشت مؤلف ). به منزله آستر است در توشک و متکا یا بالش. آنچه حشو و پر کنه توشک یا متکا یا بالش را در آن ریزند و سپس بر روی آن رویه کشند ومعمولاً از پارچه پست تر سازند نظیر متقال و غیره.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پارچه ای معمولا سفید که روی بالش و لحاف کشند .

پیشنهاد کاربران

بپرس